sayılmalıdır:

"Eyyubu da (yada sal). Bir vaxt o, Rebbine yalvarıb dua ederek bele demişdi: "Mene bela üz verdi. Sen rehmlilerin rehmlisisen". Biz onun duasını qebul etdik, onu düçar olduğu beladan qurtardıq. Dergahımızdan bir rehmet ve ibadet edenlere ibret dersi olsun deye, övladlarını qaytarıb ona verdik, üstelik bir o qeder de elave etdik" (Enbiya, 83-84).

"Zü'n-Nunu da xatırla. Bir zaman o qezeblenerek çıxıb getmiş ve onu möhnete düçar etmeyeceyimizi güman etmişdi. Amma sonra qaranlıqlar içinde: "Senden başqa heç bir tanrı yoxdur. Sen paksan, müqeddessen. Men ise, heqiqeten, zalımlardan olmuşam", - deyib dua etmişdi. Biz onun duasını qebul etdik ve onu qemden qurtardıq. Biz möminlere bele nicat veririk" (Enbiya, 87-88).

"Zekeriyyanı da (yada sal). Bir vaxt o: "Ey Rebbim! Meni tek buraxma. Sen varislerin en yaxşısısan" - deye yalvarıb Rebbine dua etmişdi. Biz onun duasını qebul etdik, ona Yehyanı bexş etdik ve zövceni (doğmağa) qabil bir hala getirdik. Onlar xeyirli işler görmeye teleser, ümid ve qorxu ile Bize ibadet edirdiler. Onlar Bize müti idiler" (Enbiya, 89-90).

"Heqiqeten, Nuh Bize dua etmiş, onun duası nece de gözel qebul olunmuşdu" (Saffat, 75).

Yuxarıda da qeyd etdiyimiz kimi, dua esla yalnız xestelikden ve ya baş veren dünyevi problem ve çetinlikden xilas olma vasitesi kimi qebul olunmamalıdır. Semimi qelbden iman etmiş adam her zaman, hem sevincde, hem xestelikde, hem de imtahan zamanı dua ile Uca Yaradana üz tutmalı, Allahın bu dünyada ona gönderdiyi her şeye razı qalmalı, bütün dünyevi situasiyaları sevinc ve itaetle qebul etmelidir. Çünki her birimizin imanımızın möhkemliyi ve semimiliyinin yoxlanılıb imtahan edilmesinin sirri bundadır. Quranın bir çox ayelerinde xeber verilen duanın xeyri dünyanın bu günkü inkişaf merhelesinde elmi seviyyede sübut olunmuşdur. Bu da bize bir daha ilahi möcüzeni, Allahın vehyinin gücünü ve hikmetini gösterir:

"Bendelerim Meni senden soruşduqda söyle ki, Men yaxınam. Dua edib Meni çağıranın

<< 1 2 3 [4] 5 >>