onun ailesine gelince; onlar, Peyğemberimizin cenaze hazırlığı ve torpağa verilmesi ile meşğul oldular. Hz. Eli, Peyğemberimizin ölüsünü, geydiyi köyneyi üzerinden çıxarmadan yudu. Cenazeni yuma işinde ona Abdulmuttalip oğulu Abbas ile oğulu Fazl kömek etdi. Hz. Eli, cenazeni yuyarken: "Atam anam sene qurban olsun; sağlığında da, ölü iken de ne gözel iy verirsen!" deyirdi.[5]

Sonra Peyğemberimizin mübarek naaşını bir sidrin üzerine qoydular. Hz. Eli bele dedi: "Peyğemberimiz ölü ve ya diri olsun imamımızdır. Buna göre qruplar halında arxa arxaya yanına girsinler ve cenaze namazını edib getsinler." Onun cenaze namazını ilk edenler Hz. Eli ile Haşimoğulları oldu. Sonra bunların arxasından ensar Müselmanları cenaze namazı etdiler. [6]

Arxasından Hz. Eli, Peyğemberimizin cenazesinin qarşısına keçerek bunları söyledi: "Allahın salamı, rehmeti ve bereketi üzerine olsun ey Peyğember! Allahım, onun özüne endirilen ilahi mesajı tebliğ etdiyine, ümmetine nesihet verdiyine, Allahın dinini üstün getirerek sözünü tamam etdirmesine qeder onun yolunda cihad etdiyine şahidlik edirik. Allahım, bizi Allahın ona endirdiyi mesaja uyanlardan, onun arxasından gösterdiyi yolda sabit qalanlardan et ve bizi onunla bir araya getir!" Hz. Eli bu sözleri söyleyerken orada ol/tapılanlar "amin" deyirdi. Belece onun cenaze namazını evvel kişiler, sonra qadınlar ve sonra da uşaqlar etdi.[7]

Saideoğulları Kölgeliyine geden sehabelerin heç biri Peyğemberimizin defn edilmesine ve cenaze namazına qatılmadı. Halbuki resulların sonuncusu olan Peyğemberimiz, bütün insanlara gerçek xoşbextliyin yolunu göstermişdi, özlerine açıqladığı telimatlara uymaları şerti ile o xoşbextliye çatmağı da zemanet etmişdi. Peyğemberimizin şerhlerine göre xoşbextlik yolu, biri digerinin yerine keçmeyen iki ehemiyyetli emanet olan temel qaynağa sarılmaqdır. Peyğemberimiz bu mövzuda bele deyir:

"Ey insanlar, men sizin qabaqcılınız, önden gedeninizim. Sizler hovuzumun başında mene geleceksiniz. Men size iki

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>