istedadlı, çox zülmkar, çox heybetli, dahi siyasetçi ve tedbirli bir şexs olmuşdur.”18
Ebdülmelik hakimiyyet başına gelmezden qabaq Medine şeherinin feqihlerinden (şeriet elminin alimlerinden) biri sayılırdı.19 O, zahidlik, ibadet ve dindarlıqla meşhur olmağa çalışırdı. Öz vaxtını mescidde keçirmeye sey edirdi. Bele ki, bu münafiq camaatın gözünden ele perde asmışdı ki, ona “mescidin göyerçini” leqebini vermişdiler.20 Deyirler ki, Ebdülmelik atası Mervan öldükden sonra hakimiyyete yetişerken Quran oxuyurdu. Bu xeberi eşitcek Quranı bağlayıb, (Qurana xitaben) dedi: “Daha menimle senin aranda ayrılıq düşdü. Artıq menim seninle işim yoxdur.”21 Ebdülmelik doğurdan da Qurandan ayrıldı. Qüdrete qürrelenmesi neticesinde öz şexsiyyetini ele deyişdirdi ki, tarixçiler onun çirkin hökumetini acı xatireler tek yad edirler.
Süyuti ve ibn Esir yazırlar: “İslam tarixinde Ebdülmelik ehdini danan ve xeyanet eden (Emr ibn Seid ibn Ası aman verdikden sonra öldürdü), camaatı xelifenin hüzurunda söz demekden mehrum eden ve emr be-merufun qarşısını alan ilk şexs olmuşdur».22
Ebdülmelik Mekkede Abdullah ibn Zübeyri meğlub etdikden iki il sonra (hicretin yetmiş beşinci ilinde) hecc seferi zamanı Medineye gelmiş ve camaata xitab ederek demişdi: “Men ne rüsvay olmuş (Osman), ne de sehlenkar xelife (Yezid) deyilem. Men bu camaatla qılıncdan başqa heç bir şeyle reftar etmerem. Siz bizden Allah adamlarının, teqvalı şexslerin işini istediyiniz halda özünüz heç de onlar kimi reftar etmirsiniz (bizi teqvalı olmağa çağırırsınız, ancaq özünüz ona emel etmirsiniz). And olsun Allaha bundan bele kim meni teqvalı olmağa çağırsa, boynunu vuracağam.”23
Sonuncu cümleni demesinin sebebi o idi ki, vaiz ve imam cümeler (cüme namazını qılan şexsler) öz söhbetlerini “teqvalı olun” ifadesi ile başlayırdılar.24
Özünü Peyğemberin canişi elan edib Peyğember şeherinde, özü de Peyğemberin (s) müqeddes mezarı kenarında bu cür sözler demekle onun sünnesine hücum eden xelifenin ucqar şeherlerdeki valileri gör ne

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>