"Mömin kişilere de ki, gözlerini haram edilmiş şeylerden çevirsinler (namehreme baxmasınlar)."[1]

İslam dininde günah sayılan emellerden biri el arasında şorgözlük adlandırdığımız, lezzet qesdi ile namehreme baxmaqdır. Bu iş, ictimai ve axiretle ilgili çoxsaylı zererleri ile yanaşı, cismani zererlere de malikdir.

Elde olan statistikaya esasen, şorgözlük yol qezalarının, boşanmaların ve adını çekmek istemediyimiz bir sıra işlerin esas sebeblerinden biridir. Bundan elave şorgözler aşağıdakı çetinliklerle de üzleşirler.

1. Ağır nefes alma

2. Üreketrafı ağrılar

3. Ürek döyüntüsü

4. Ümumi halsızlıq, zeiflik

5. Baş ağrısı

6. Qerarsızlıq

7. Yuxusuzluq ve iştahasızlıq

8. Zehni yorğunluq[2]

Sadalanan problemlerin ekseriyyetinin sebebi budur ki, insan namehreme baxmaqla onun vurğunu olur ve ona çatmağı arzulayır. Ekser hallarda ise, ona çata bilmediyine göre, yuxarıdakı belalara düçar olur. Bezen "istemek" heddinde olduğundan gösterilen problemlerin yalnız bezisine, "eşq" derecesine çatdıqda ise, xesteliklerin hamısına yoluxa biler. Bezen de intiharla neticelene biler. İbret götürmek üçün bir hadiseni qeyd edirik. İranın cenub şeherlerinin birinde bir qız, bir oğlana baxmaqla ona aşiq olur ve ondan gözünü çeke bilmir. Oğlan ise, qıza mehel qoymur. Qız defelerle oğlana mektub yazmışdı ki, seni sevirem, men sensiz heç neyem, sen menim heyatımsan ve s. Lakin oğlanın üreyi ram olmur. Qız meşuquna çatmaq ümidile işıq gelen her bir terefe baş vurur. Ancaq getdiyi bütün yollar, dalana direnir. Sonda çayın kenarına gelerek özünü çaya atır. Yol ötenler her ne qeder çalışırlarsa, qızı boğulmaqdan qurtara bilmirler. Sonralar ondan tapılan bir mektubda yazmışdı ki, men sevdiyim oğlanın eşq vüsalına çata bilmediyime göre, dünya heyatını istemirem. Ona deyin ki, men ancaq ona qovuşa bilmediyimden dolayı, intihar edirem, çünki dünya onsuz menim üçün deyersizdir.[3]