arasında Eli ibn Ebu Talib, İmam Hesen, Fatimeyi-Zehra, Ümmi-Seleme, Ebuzer, Ebu Eyyub Ensari, Abdullah ibn Abbas, Cabir ibn Abdullah, Enes ibn Malik, Bera ibn Azib, Ebu Rafe, Zeyd ibn Erqem, Ebu Seid Xüdri, Zeyd ibn Sabit, Hüzeyfe ibn Yeman ile yanaşı, İmam Elinin siyasi görüşlerini desteklemeyen Ebdürrehman ibn Ovf, Abdullah ibn Zübeyr, Abdullah ibn Ömer ve Ebu Hüreyre kimi meşhur şexsler de vardır.

Meselen, Zeyd ibn Erqem hedisi bu şekilde revayet edib: “Sizin aranızda iki qiymetli emanet qoyuram. Onların birincisi Allahın kitabıdır. Onda hidayet ve nur vardır. Allahın kitabını tutun ve ondan möhkem yapışın. İkinci emanet Ehli-beytimdir. Allah Ehli-beytimi sizin yadınıza salacaq (yeni onunla nece reftar etdiyiniz barede qiyametde sizi sorğu-suala tutacaq)” (Sehihü Müslim, Fezailüs-sehabe kitabı, 50-ci bab, 6225-ci hedis). Hemin babın sonrakı 2 hedisinde bu revayet ferqli senedlerle tekrar edilib.

Tirmizi, Nesai, Ehmed ibn Henbel, Darimi, Hakim Nişaburi, İbn Xüzeyme, Ebu Yela, Teberani, Beyheqi, İbn Sed, Süyuti, İbn el-Esir, Ebu Nüeym İsfahani, Fexr Razi, Mütteqi Hindi, İbn Kesir, Xetib Bağdadi ve başqa bu kimi görkemli alimler öz eserlerinde “seqeleyn” hedisini qeyd etmekden şeref duymuşlar. Seyyid Eli Milani “Hedisüs-seqeleyn” adlı kitabında sehabe ve tabeinden elave, hicri II esrden bu yana yaşayıb-yaratmış ve “seqeleyn” hedisini yazılı yaxud şifahi şekilde neql etmiş 165 nefer ehli-sünne aliminin adını gösterir.
Amma teessüf ki, bir çox hallarda “seqeleyn” hedisinin öz mütevatir formasından ferqli şekilde revayet edildiyi ile rastlaşırıq. Bele ki, hedisdeki “itretim” (neslim) ve “Ehli-beytim” kelmeleri bezen “sünnetim” sözü ile evez edilir ve “seqeleyn” hedisi bu şekilde reklam olunur. Günümüzde Hezret Peyğemberin vida hecci zamanı oxuduğu xütbelerin çap olunduğu kitabça ve neşrlerde çox vaxt Peyğemberin emanetleri kimi Allahın kitabı (Quran) ve o hezretin sünnesi gösterilir. Halbuki, yuxarıda qeyd olunan möteber menbelerdeki çoxsaylı revayetlerle

<< 1 [2] 3 4 >>