zemanesinde hamıdan üstün olduğunu dile getirir. Qesidenin bir beytinin tercümesini teberrük olaraq oxucuların diqqetine çatdırırıq: “Bu o şexsdir ki, teşehhüdden başqa heç vaxt “yox” kelmesini diline getirmedi. Eger teşehhüd olmasaydı, hemişe “yox”un evezine “beli” deyerdi”. Bu beytde Imamın hedsiz elmine ve sexavetine işare edilib. Yeni o hezret heç bir sualı cavabsız qoymamış ve heç bir xahişi redd etmemişdi. Şair bedii ifade ile deyir ki, o hezretin dilinden “yox” kelmesi yalnız namazın teşehhüd hissesinde, “la ilahe illellah” cümlesini söyleyerken çıxır.

Hişam Ferezdeqin qesidesini eşidende hedsiz qezeblenir, ondan soruşur: “Niye menim üçün bele bir medhiyye demirsen?”. Ferezdeq ise cesaretle ona cavab verir: “Sen öz babanın Onun babasından, öz atanın Onun atasından, öz ananın Onun anasından üstün olduğunu mene sübut etsen, senin üçün de bele bir medhiyye söyleyerem”. Hişam derhal şairin hebse atılmasını emr edir. Ferezdeqi Mekke ile Medine arasındakı Esfan adlı yerde hebs edirler. Imam Zeynül-abidin (e) Ferezdeqin zindanda olduğunu eşidende onun üçün 12 min dirhem pul gönderib xeber yollayır: “Eger bundan artıq pulum olsaydı, onu da sene vererdim”. Ferezdeq pulu qebul etmeyib cavab verir: “Men bu qesideni bexşiş üçün yox, Allah rizası namine demişem”. Imam pulu geri gönderib tapşırır ki, Ferezdeqe desinler: “Allah senin temiz niyyetini bilir. Amma boynundakı haqqımız xatirine bu pulu almalısan”.

Ferezdeq bir müddet hebsde qaldıqdan sonra onu azad buraxırlar, amma adını beytül-mal defterinden silirler. O zamanlar hamı beytül-maldan pay alırdı. Daimi geliri olmayan ve beytül-mal defeterinden adı silinen adam aclıqdan ölmeye mehkum idi. Deyirler ki, Imam Zeynül-abidin (e) şairin veziyyetinden xeber tutanda onu yanına çağırır ve qırx illik dolanışıq xercini ona verib buyurur: “Eger bundan artığına ehtiyaclı olduğunu bilseydim, daha çox pul vererdim”.
Ferezdeq hemin söhbetden sonra daha qırx il de yaşayır ve teqriben hicri 110-cu (miladi 728-ci) ilde, 90

<< 1 2 [3] 4 >>