Bir uşağı gelecek olan qardaşına hazırlamaq ve ola bilecek qarşıdurmaları önlemek ise ana-ataların elinde...

Uşağımı qardaşa nece hazırlayaram?

Ana-atanı paylaşmaq xüsusile 0-3 yaş qrupu kiçik uşaqların esla qebul etmeyecekleri bir veziyyet. Bu sebeble de qardaş fikri bir çox uşaq üçün bedbextlik ve qısqanclıq qaynağı ola bilir.

Bir eve ikinci bir körpenin gelmesi, ailenin böyümesi bir ana-ata üçün en böyük xoşbextliklerden biri. Ancaq ilk uşaqları üçün bu veziyyet çox menasız, hetta sanki bir kabus menasına gele biler. Çünki onun üçün "qardaş" demek, anasını, atasını, oyuncaqlarını, otağını, yeni her şeyini paylaşması demekdir. Hetta unudulacağını, artıq köhnesi qeder sevilmeyeceyini bele düşünerek ciddi bir zede yaşaya biler xüsusile de 0-3 yaş qrupu uşaqlar. Halbuki bu düşünceleri önlemek, uşağın ana-atanı itirme qorxusuyla inkişaf etdirdiyi bu qısqanclığın öhdesinden gelmek çox da çetin deyil. "Uşağımı bir qardaşa nece hazırlayaram?"

"Uşağı qardaş fikirine hamileyken alışdırmaq lazım"

* 0-3 yaş qrupu uşaqlar mücerred düşüne bilmedikleri üçün aileye bir qardaşın gelmesi onlar üçün çox menalı olmağa bilir. Bu sebeble uşağın qardaş fikirine hamileyken alışdırılmalı. Qardaşın ne qeder böyüklükde olacağından, ehtiyaclarından behs edilmeli. "Mama yemek, altı deyişecek, sen de kömek edeceksen, desmal vereceksen" ya da "Körpe otağının rengine sen qerar ver" kimi cümlelerle mesuliyyet ve idare duyğusu verilmeli. Yeni qardaşın gelmesinin çox gözel olduğu mesajı verilmeli. "Birlikde oynacaksınız, tek qalmayacaqsan" ifadeleri faydalı.
* Körpe doğulduğunda uşağı xestexanaya getirmek de çox menalı. Ancaq ilk uşağa olan maraq sürmeli. Uşaq ikinci plana atıldığı hissine qapılmamalı.
* İki qardaşın arasındakı ferq üç yaşdan az olunca, ananın sevgisini paylaşdıqları üçün qarşıdurma daha çox ola bilir. 5-7 yaş kimi bir yaş ferqi olduğunda ise ana daha rahatlayır çünki ilk uşaq böyümüş olur. Ancaq bu sefer de qardaşlar arasında qurşaq ferqi olur.

[1] 2 >>