tutulur. Bu örtük sesi boğur ve gülle rikoşetinin (sapmasının) qarşısını alır.
İcraçılardan biri mehkumu dizi üste ve ya uzanmış veziyyetde saxlayır, digeri ise başından gülleleyirdi. Neçe defe gülleleyirdiler? “Ölene qeder”,- deye türme emekdaşı mesum tebessümle mene izah edir: “Adeten, iki ateş kifayet edirdi - birini başın sol peyser hissesinde sol qulaq nahiyesinden vururdular, çünki burada heyati ehemiyyet daşıyan orqanlar yerleşirdi. İnsan derhal hereketsizleşir”.
Sonra yoxlama ateşi açılırdı. Deyilene göre, Rusiyada olduğu kimi, edam olunmuş şexsin başını kesirdilermi ve ya qonşu Gürcüstanda olduğu kimi, onların çılpaq veziyyetde fotolarını çekirdilermi - deqiq bilinmir. Hakimiyyet orqanları cesedlerle her hansı manipulyasiyanın olduğunu tekzib edirler, amma hemişeki kimi, bele açıqlamaların yoxlanmasına ehtiyac var. Meseen, X.Yunusov teferrüatlara varmadan tesdiqleyir ki, Leninqradda başqa cür edam edirdiler: “Bizde çox qeddar üsulla edam edirdiler. Prosedurun özü tam işlenib hazırlanmamışdı. Men hetta bu mesele ile bağlı daxili işler nazirine de müraciet etmişdim. O meni başqa sistemin qüvvede olduğu Leninqrada göndereceyini söz vermişdi, amma onu öldürdüler. Mene qeder de bele icra etmişdiler, nece deyerler, miras olaraq mene ötürmüşdüler”.
Her nece olsa da, edamdan sonra otağın döşemesinde ve divarlarında güllelerin qopardığı beden toxumaları ve çoxlu qan qalırdı ki, bunu da su şlanqı ile otağın ortasında yerleşen kanalizasiya deliyi vasitesile yuyurdular. Şlanq üçün “sosok” divarların birinde yerleşirdi, kranın özü ise haradasa kenarda - dehlizde yerleşirdi.
1993-cü ilin fevralında son güllelenmelerden birinin şahidi meninme söhbetinde dedi ki, hemin vaxt bu “sosok”un altında su ile dolu çellek vardı. “Smertnik”i çelleyin yanına aparırdılar, başını suya teref eyirdiler ve peyserinden gülleleyirdiler. Görünür, su ateş sesini ve güllenin zerbesini azaldırmış, qan ve güllenin qopardığı beden toxumaları da çelleye düşürmüş.
Güllelenme otağından cesedi

<< 1 2 3 [4] 5 >>