1Ehlisunne [Off] (04.11.2010 / 18:54)
Abdullah bin Hənzələnin də belə dediyi rəvayət edilmişdir: ″Şübhəsiz Allah Qiyamət günü qulunu hüzurunda durdurar, əməl dəftərindəki günahları aşkarlayar və ona: ″Sən bunu etdin mi?″ deyə sual edər. O qul: ″Bəli, ey Rəbbim!″deyər. Sonra Allah: ″Bu gün onunla səni rüsvay etməyəcəyəm. Səni bağışladım!″ buyurar. Qul isə Qiyamət gününün rüsvayçılığından qurtulduğu o anda: ″Gəlin kitabımı oxuyun, şübhəsiz mən hesabıma qovuşacağımı umurdum″ deyər.
Başqa bir durum isə Rəbbinin sənə belə buyurmasıdır: ″Qulum, mən sənə qəzəbliyəm. Lənətim üzərinə olsun. Etdiyin böyük günahlarını sənin üçün əsla bağışlamayacağam. Etdiyin yaxşılıqları əsla qəbul etməyəcəyəm. Bunu isə sənə bəzi böyük günahlarını göztərdiyi zaman söyləyər: ″Bunlardan xəbərdarsan mı?″ Sən: ″İzzətinə and içirəm ki, bəli!″ deyə cavab verərsən. Sonra Allah sənə qəzəblənər və: ″İzzətimə and olsun ki, onları Məndən qurtara bilməzsən!″ buyurar. Daha sonra zəbaniləri çağıraraq bu əmri verər: ″Aparın bunu!″ Ulu sözü, heybət və cəlalilə bunu söyləyərkən Əziz və Cəlil olan Allahı nə zənn edərsən?