Ardarazli [Off] (26.07.2013 / 12:08)
Tərlan, yadındadır, salka
oynayırdıq. Salkalar
yaxında olanda tərsinə
dayanıb baş üstündən
atırdıq – buna pioner
deyirdik. Tərlan, bəs nəm
torpaqlarda adını
bilmədiyim bir oyun var,
onu da oynayırdıq,
xatırlayırsan? Gedib
hansısa bağşçaların
hasarlarından bıçağa
bənzər dəmirlər
qopardırdıq. Sonra onunla
oynayırdıq bu oyunu.
Oyun 2 nəfər arasında
keçirilərdi – biri
addımlarını üçbucaq
formalı, digəri deyəsən
dairə formalı edərdi.
Hərənin də başlanğıc
bazası olardı – deyəsən
oradan başlayırdı oyunçu
irəliləməyə. Ə nətər
yadında deyile , alətə
bıçaq deyirdik deyəsən,
atırdıq – yerə batırdı,
batırdısa ürək ya da
üçucaq çəkirdik, sonra bir
də atırdıq. Batmayanda
xod rəqibə keçirdi.
Deyəsən oyunun məqsədi
rəqibin bazasına qədər
irəliləyib, bazanı ələ
keçirmək idi. Dəqiq
yadımda deyil oyunun
qaydaları. Nəysə əşi..
Bizim uşaqlığımızı niyə
aldılar axı əlimizdən? Niyə
atıldıq bu qəhbə həyata,
ay Tərlan?
Yadındadır, qolum
qırılmışdı? Qardaşın
Vüqarla Sahib məni
gətirmişdilər evə. Anam
çox əsəbləşmişdi. Qolum
gips zad elədilər. Gipsdən
əvvəl yumurta sarısı da
qoymuşdular.. Ala xuy s
nim, bunu xatırlamırsan,
bəs samakatları? Samakat
sürürdü hamı yuxarıdan
aşağı. Necə sürətlə
gedirdilər. Paçennikləri
gedib bir zamanlar indiki
qaçqınların binasının
solunda yerləşən
qarajdakı sınıq-sökük
motorların zadın içindən
çıxardardıq. Ama mən
qorxurdum samakatda
getməkdən, əsasən də
üzü aşağı getməkdən.
Mən sizə futbol zad
oynamağı təklif edirdim
siz samakat sürəndə..
Tərlan, mən çox darıxıram
o günlərdən ötrü
Hərdən çox keçmiş günləri
xatırlayıram. Özümdən
asılı deyil. Bəlkə də iradi
olaraq xatırlayıram, axı nə
edə bilərəm ki, əgər ən
gözəl günlərimi uşaqlıq
illərimi hesab edirəmsə?..
Bu yagin ki, hazırki
həyatımın necə də bərbad
olduğundan irəli gəlir. Və
əlbəttə ki, çox dərin
mənəvi boşluqlardan.
Ən acınacaqlısı isə odur ki,
biz daha heç vaxt uşaq
olmayacağıq. Hər şey –
həyatın bütün şirin, xoş,
saf, ümidli günləri çoxdan
bitdi uşaqlığımızın birdən
birə sona çatmasıyla
birlikdə. İndi isə vəhşi
cəmiyyətə atılmış,
yaşamaq uğrunda
dəridən-qabıqdan çıxmağı
lazım olan fərdlərik.
Lənətlər olsun her şeyə..