Saytın Ən varlısı ol : Kamal48 - 10 manat
close
Sayta Daxil Olun!
Mövzu: Kime en çox ehtiyacınız var?
Ardarazli [Off] (05.08.2013 / 12:22)
Həyatımda bu günə kimi
yalnız bir qadın dərin izlər
buraxıb. O həmişə mənim
içimdədir. O məni tez-tez
düşündürür, özünü
düşündürür. O məni heç
vaxt sevməyib. O
ümumiyyətlə mənim
sevgilim, mənim ən yaxın
insanlarımdan biri olmaq
istəməyib bəlkə də, bəlkə
heç vaxt. Onun seçimləri
heç vaxt mənyönümlü
olmayıb, hərçənd mən
həmişə onun barədə
ümidli olmuşam, bir gün
hər şeyin mənim istədiyim
qaydaya düşəcəyinə
inanmışam, lakin eyni
zamanda onu da
anlamışam ki, bunlar
utopiyadır. Çox saf
olmuşam, çox naivniyəm.
Ona əlim çatmır. Ama onu
unuda bilmirəm,
həyatımdan, içimdən
çıxara bilmirəm. Məni
yalnız o həyəcanlandırır.
Yalnız onun səsi mənə
təsir edir. Mən çox
bədbaxt adamam, mən
həmişə bədbaxt olmuşam
onsuz da. O özü də çox
yaxşı bilir ki, onu mənim
qədər istəyən başqası
yoxdur, olmayıb, bəlkə
bundan sonra da
olmayacaq. İllərdir
qəlbimdədir. Tərtərdəki 1
illik sürgündə atamdan
çox onunla əlaqə
saxlamaq istəyirdim,
orada anlamışdım ki, mən
qəlbimin sultanı yalnız
odur.
Hər şey bərbaddır,
dostum. İnan mənə,
qardaşım, mən həmişə
düşünmüşəm ki, mənim
həmişə fikrim o olub ki,
sevgi-məhəbbət filan boş
şeylərdir, qısa müddətli
həyəcanlar, ani istəklər və
s.-dir, əsasən isə yoxdur,
uydurmadır, sadəcə biz də
hamı kimi belə görüb
böyümüşük. Amma indi
deyəsən özüm özümə
etiraf etməliyəm ki, bu
haqdakı fikirlərim səhv də
ola bilər. Çünki mən onu
istəməyərək xatırlayıram,
yanımda, onun yanında
olmağı özümdən asılı
olmayaraq istəyirəm, onu
görmək, onun əllərindən
tutmaq, ona toxunmaq,
onu hiss etmək istəyirəm.
Mən necə də bədbaxt
insanam.
O heç vaxt mənimlə
olmayacaq, ama o,
həmçinin məni
unutmayacaq, o həmişə
biləcək ki, mən onu
sevmişəm, və sevirəm. O
həmişə biləcək ki, mən
susqunluğuma çəkilib
sadəcə öz günümə
ağlayıram, öz
bəxtsizliyimə. Mənim
səbrim tükənmir elə bil,
mənim səbrim bir qədər
az olsaydı kim bilir nə kimi
cinayətlər, nə kimi sui-
qəsdlər etmişdim. İllərdir
könlünün başqasında
olduğunu bilə-bilə,
məndən dinləyib dərd
ortağı olan biri kimi
yararlandığını bilə-bilə
yenə səbr edirdim. Nəyə
ümid edirdim, heç özüm
də bilmirəm. O ən gözəl
deyil, o ən yaxşı deyil, ama
o mənim içimdədir, o,
həyatımın qadınıdır. Məni
özünə bağlayan, unudula
bilməyən biridir.
Zaman keçəcək.
Evlənəcək. Xoşbəxt olacaq
bəlkə. Mən unudacağıma,
silib atacağıma
inanmıram.
Bir dəfə mənim ol.
Yalandan da olsa mənim
ol. Bir dəfə qoynuma gir.
Bir dəfə qucaqlaya bilim
səni. Bir dəfə gözlərinə
doya-doya baxım. Bir
dəfə, bir dəfə… o qədər
çox ehtiyacım var ki buna.
Son dəfə.
Həyatımda bu günə kimi
yalnız bir qadın dərin izlər
buraxıb. O həmişə mənim
içimdədir. O məni tez-tez
düşündürür, özünü
düşündürür. O məni heç
vaxt sevməyib. O
ümumiyyətlə mənim
sevgilim, mənim ən yaxın
insanlarımdan biri olmaq
istəməyib bəlkə də, bəlkə
heç vaxt. Onun seçimləri
heç vaxt mənyönümlü
olmayıb, hərçənd mən
həmişə onun barədə
ümidli olmuşam, bir gün
hər şeyin mənim istədiyim
qaydaya düşəcəyinə
inanmışam, lakin eyni
zamanda onu da
anlamışam ki, bunlar
utopiyadır. Çox saf
olmuşam, çox naivniyəm.
Ona əlim çatmır. Ama onu
unuda bilmirəm,
həyatımdan, içimdən
çıxara bilmirəm. Məni
yalnız o həyəcanlandırır.
Yalnız onun səsi mənə
təsir edir. Mən çox
bədbaxt adamam, mən
həmişə bədbaxt olmuşam
onsuz da. O özü də çox
yaxşı bilir ki, onu mənim
qədər istəyən başqası
yoxdur, olmayıb, bəlkə
bundan sonra da
olmayacaq. İllərdir
qəlbimdədir. Tərtərdəki 1
illik sürgündə atamdan
çox onunla əlaqə
saxlamaq istəyirdim,
orada anlamışdım ki, mən
qəlbimin sultanı yalnız
odur.
Hər şey bərbaddır,
dostum. İnan mənə,
qardaşım, mən həmişə
düşünmüşəm ki, mənim
həmişə fikrim o olub ki,
sevgi-məhəbbət filan boş
şeylərdir, qısa müddətli
həyəcanlar, ani istəklər və
s.-dir, əsasən isə yoxdur,
uydurmadır, sadəcə biz də
hamı kimi belə görüb
böyümüşük. Amma indi
deyəsən özüm özümə
etiraf etməliyəm ki, bu
haqdakı fikirlərim səhv də
ola bilər. Çünki mən onu
istəməyərək xatırlayıram,
yanımda, onun yanında
olmağı özümdən asılı
olmayaraq istəyirəm, onu
görmək, onun əllərindən
tutmaq, ona toxunmaq,
onu hiss etmək istəyirəm.
Mən necə də bədbaxt
insanam.
O heç vaxt mənimlə
olmayacaq, ama o,
həmçinin məni
unutmayacaq, o həmişə
biləcək ki, mən onu
sevmişəm, və sevirəm. O
həmişə biləcək ki, mən
susqunluğuma çəkilib
sadəcə öz günümə
ağlayıram, öz
bəxtsizliyimə. Mənim
səbrim tükənmir elə bil,
mənim səbrim bir qədər
az olsaydı kim bilir nə kimi
cinayətlər, nə kimi sui-
qəsdlər etmişdim. İllərdir
könlünün başqasında
olduğunu bilə-bilə,
məndən dinləyib dərd
ortağı olan biri kimi
yararlandığını bilə-bilə
yenə səbr edirdim. Nəyə
ümid edirdim, heç özüm
də bilmirəm. O ən gözəl
deyil, o ən yaxşı deyil, ama
o mənim içimdədir, o,
həyatımın qadınıdır. Məni
özünə bağlayan, unudula
bilməyən biridir.
Zaman keçəcək.
Evlənəcək. Xoşbəxt olacaq
bəlkə. Mən unudacağıma,
silib atacağıma
inanmıram.
Bir dəfə mənim ol.
Yalandan da olsa mənim
ol. Bir dəfə qoynuma gir.
Bir dəfə qucaqlaya bilim
səni. Bir dəfə gözlərinə
doya-doya baxım. Bir
dəfə, bir dəfə… o qədər
çox ehtiyacım var ki buna.
Son dəfə.
Onlayn Tanışlıq: 3432 / 1647