Saytın Ən varlısı ol : Kamal48 - 10 manat
Sayta Daxil Olun!
 |  NoreN [Off] (07.04.2020 / 17:57) |
Ardarazli (07.04.2020/10:05)Xeyr.
Çox adam hələ də bu virusa inanmır..Elə adam var heç ölənlərə də inanmır.Siz necə inanırsızmı?Ətrafınızda bu virusa yoluxan varmı?Tanlşdan tanışınızın tanışından qohumdan əqrabadan lap elə bu forumun
 |  Ardarazli [Off] (15.04.2020 / 23:13) |
 | Taksi_V_Ray [Off] (16.04.2020 / 00:52) |
 | !=!DEVIL MAY CRY!=! [Off] (16.04.2020 / 06:27) ❋Ne SaYaNiN QuLuYaM Ne SaYMaYaNiN aGaSi ALLAHIN QuLuYaM SoZuMuN aGaSi❋ |
Tıp fakültesi öğrencisi olarak, 6 saat boyunca ateşimi düşüremediğim bir maceranin sonunda 39 derece ateş 150/80 tansiyonla acili boyladigim bir gecede, yanimda acile gelecek kimse bulamadigimda "yalnız" olduğumu idrak etmemi sağlayan bir zaman diliminin parçasıdır bu şarkı. Onlarca insan taniyip onlarca kişiye yardim eli uzatmışlıgım onlarca insan için uykusuz kalmişligim var benim. Daha öğrencilik hayatimda rahatsiz oldugunu duyunca yatagimda yatirip tedavi ettiğim onca insana rağmen kendi hastaligimda "yalniz, savunmasız ve yolun başında" olmamı sağlayan bir günümdür bugün. Herkes bencildir biraz. Herkes kendi hayatının savaşını "yalnız" verir. Hayat bana bunu öğretti. Bunu unutma genç doktor.
youtubede mahnilarin altindaki serhleri oxumaqdan cox xoshum gelir
 | __BOSS__ [Off] (20.04.2020 / 01:38) Canavar kimi ölmək çaqqal kimi yaşamaqdan daha şərəflidir |
| | Taksi_V_Ray [Off] (20.04.2020 / 01:40) |
“Gecə növbədə idim. Ağır yaralıların palatasına keçdim. Kapitan yaralı halda uzanmışdı… Həkimlər mənə demişdilər ki, vəziyyəti ağırdır, səhərə çıxmaz… Ondan soruşdum: “Necəsən? Sənə necə kömək edim?” Heç vaxt yadımdan çıxmaz… O, birdən gülümsədi, üzü nura boyandı: “Xalatının yaxasını aç, sinəni mənə göstər… Arvadımı nə vaxtdır görmürəm…” Bərk utandım. Ona nəsə mızıldanıb, bayıra qaçdım. Bir saat sonra qayıtdım. Gördüm kapitan ölüb. Üzündə də həmin təbəssüm…”
“Mənim üçün müharibədə ən ağırı kişi tumanı geyinmək idi. Bu dəhşətli idi… İfadə edə bilmirəm… Nəsə belə… Birincisi, çox eybəcər bir şey idi… Sən müharibədəsən, Vətən üçün ölməyə hazırlaşırsan, amma əynində kişi tumanı var. Yəni sən belə gülməli, sarsaq görünürsən… O zaman kişilər uzun tumanlar geyinirdilər. Sətindən tikilmiş gen tumanlar. Yayda da, qışda da. Dörd il… Sovet sərhədini keçdik…
| | Taksi_V_Ray [Off] (20.04.2020 / 01:40) |
“Bütün müharibə boyunca ayaqlarımı itirməkdən qorxdum. Mənim gözəl ayaqlarım var idi. Kişilərə nə vardı ki… Ayaqlarını itirsə nə olacaq… Onsuz da qəhrəmandır. Evlənəcək. Amma qadının ayağını kəssələr, əlil olsa taleyi necə olacaq? Qadın taleyi…”
“Donbassda məni yaraladılar. Həm də düz budumun dibindən – arxadan… Qamış kimi bir qəlpə düz arxama girdi. Görürəm qan axır, ora bezlər qoyuram. Qaçıram, yaralıları sarıyıram. Utandığımdan kimsəyə demirəm. Kimə deyim ki, məni yaralayıblar? Həm də haradan-düz oradan… Bilirsiz, adam 16 yaşında bunu kiməsə deməyə utanırdı. Qaçırdım, yaralıları sarıyırdım. O vaxtadək ki, qanaxmadan huşumu itirdim. Yadımda qalan odur ki, çəkmələrim az qala qanla dolmuşdu…”
“Başımızı yumaq üçün bir qab su tapanda xoşbəxt olurduq.
| | Taksi_V_Ray [Off] (20.04.2020 / 01:41) |
“Gedirik… İki yüz qız qabaqda, iki yüz kişi arxada. İstidir. Yaydır… gedirik və bizdən sonra qumun üstündə qırmızı izlər qalır… Bizim məlum qadın xəstəliyimiz… Necə edəydik? Gizlədə bilməzdik ki. Əsgərlər arxamızca gəlir və özlərini elə aparırdılar ki, guya heç nə görmürlər. Ayaqlarının altına da baxmırlar. Şalvarlar quruyub qaxac kimi olurdu. Daim ondan qan iyi gəlirdi – yaralandıq, yaralanmadıq, fərq etməz. Axı bizə əlavə heç nə vermirdilər.
| | Taksi_V_Ray [Off] (20.04.2020 / 01:41) |
“Bizim tibb bacısı əsir düşmüşdü. Bir gün sonra o əsir götürülən kəndi aldıq. Hər yerdə ölü atlar, motosikllər var idi. Onu da gördük: gözləri çıxarılmışdı, döşləri kəsilmişdi. Onu payaya keçirmişdilər… Şaxta vurmuşdu, o da ağappaq idi… Saçları ağarmışdı… Cəmi 19 yaşı var idi. Onun bel çantasından evdən aldığı məktub, bir də yaşıl rəngdə rezin quş tapdıq. Uşaq oyuncağı…”
“İvanovsk vilayətinə, Kineşmoya gəldik, onun valideynləri ilə tanış olmağa. Mən özümü qəhrəman bilirdim, ağlıma da gəlmirdi ki, cəbhədən gələni belə qarşılayarlar. Axı biz o qədər şey keçmişdik, anaların uşaqlarını, arvadların ərlərini xilas etmişdik. Amma orada… Mən təhqir eşitdim, bu məni çox incitdi. Buna qədər, “bacıcan”dan artıq bir söz eşitməmişdim.
| | Taksi_V_Ray [Off] (20.04.2020 / 01:41) |
“Rəfiqəm, adını deməyəcəm, birdən xətrinə dəyər, feldşer idi. Üç dəfə yaralanmışdı. Müharibə bitəndən sonra Tibb Universitetinə daxil oldu. Doğmalarından heç kimi tapmadı, hamısı ölmüşdü. Çox yoxsulluq çəkdi, gecələr blokları silib-süpürürdü ki, ac qalmasın. Heç kimə deyə bilmirdi ki, müharibə əlilidir, təqaüd və güzəştlərə haqqı var. Çünki bütün sənədlərini cırmışdı. Bir dəfə soruşdum ki, niyə sənədlərini cırdın? Ağladı: “O sənədlərlə kim mənimlə evlənərdi?” “Onda yaxşı eləmisən”-dedim. Hönkürdü: “İndi o sənədlər işimə yarayardı. Ağır xəstəyəm mən”. Təsəvvür edirsiniz? (ağlayır)”
<< 1 ... 518 519 [520] 521 522 ... 543 >>
Mövzunu yükletopikdeki fayllar (90)
Yeniler yuxarıOnlayn Tanışlıq: 3421 / 1362