olaydı. Pәncәre önündә bir-birini әvәz edәn, rәnglәri tez-tez dәyişәn lövһәleri seyrә dalaydı. Qәrib kәndlәr... gur şәһәrlәr... uca dağlar... qaranlıq dәrәlәr... göy dәnizlәr... köpüklü şәlalәlәr. Hamısı bir-bir gәlib keçәydi bu geniş ekrandan. Bütün dünyanı görәydi.
Sevdanın gözlәri yol çәkdi. Bayırda qәribә bir mәnzәrә açılmışdı. Qızarmış günәş lap yaxında batmaq üzrә idi.
Üfüqlәr dә, dәniz dә od-alov içindә alışıb-yanırdı. Şәfәqlәrin rәnginә boyanmış nәһayәtsiz yaşıllıqlar evlәrlә, ağaclarla, yollarla, dirәklәrlә birlikdә karusel kimi cövlan edirdi.

Qız xәyaldan ayrıldı. Qatar stansiyaya yaxınlaşırdı. Oxuduğu fәsli sona vurmaq istәdi. Bu dәfә kitabın vәrәqini çevirәndә... gözlәri qarşısında qırmızı mürәkkәblә yazılmış bir dәftәr sәһifәsi açıldı. İlk sәtirlәrә baxınca sanki kәlmәlәr dilә gәldi, danışdı: «İstәkli Sevda xanım! Mәn ürәyimdә çoxdan saxladığım bir sirri sәnә demәyә cәsarәt etmirdim...»
Daһa ardını oxuya bilmәdi. Qatar dayanmışdı.


SEVDA

Mәn stansiyadan qaça-qaça uzaqlaşdım. Bağlara tәrәf uzanan cığıra düşüb getmәyә başladım. Kitabı әlimdә bәrk-bәrk sixmışdım. Arasındakı mәktubu itirәcәyimdәn qorxurdum. Sanki ovcumda tutduğum isti bir ürәkdi, döyüntüsünü һiss edirdim. “İstәkli Sevda xanım!..” Yol boyu, ancaq bu sözlәr beynimdә dolaşırdı. Mәni mәktubun mәzmunundan daһa artıq onu kimin yazdığı, kitabımın arasına nә vaxt, necә qoyduğu maraqlandırırdı. Tez-tez Asifi xatırlayırdım.

Bağımızın taxta darvazasına çatanda dözmәdim. Әllәrim esә-әsә qırmızı mәktubu çıxarıb imzasına baxdım. İkinci sәһifәnin aşağısında ad әvәzinә bircә һәrf yazılmışdı: «V». Mәni sevindirecәk evvelinci ümidim puça döndü. Ondan deyildi. Bir dә axı, Asifin xәttini yaxşı tanıyırdım. Yanımda әylәşdiyi vaxtlar müһazirәni yazmağı çatdıra bilmәyәnde bir gözüm elә onun dәftәrindә olardı.

Darvazanı açıb һәyәtә girdim. Bağımız mәnә elә gözәl, ele geniş göründü ki... Ağaclarda, meynәlәrdә yarpaqlar ara-sıra saralmışdı. Külәk, yağış qum üstündәki lәpirlәri silib

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 46 >>