kinli nәzerlәri onun sifәtinә sancılmışdı.
— Daһa kim çıxış etmәk istәyir?—deyә sәdr zala müracietle soruşdu. Bu dәfә Rәһilә qalxdı.
— İcazә verin, ikicә kәlmә dә mәn danışım.
— Buyurun. Bununla da qurtaraq, yoldaşlar...
Reһilә һәyәcanını boğub gizlәtmәye çalışaraq astadan, lakin sәsi titrәyә-titrәyә sözә başladı:
— Mәn Valeһin vәziyyәtini tәsәvvür edirәm. Onun üçün elә bugünkü iclasın özü әn ağır ceza tәdbiridir. Gәlin Valeһә adi bir töһmәt vermeklә kifayәtlәnәk. Qoy o, inansın ki, burda qәrәz yoxdur. Mәqsәdimiz tәkcә tәnbeһ etmәk deyil. Yoldaşlıqda onu düzlüyә, doğruluğa çağırmaqdır. Ancaq men istәrdim, dursun desin görek o, nә fikirlәşir. Geç dә olsa, öz sәһvini başa düşübmü?

Rәһilәnin bu qayğıkeşliyi Valeһә cәzadan qat-qat çox tesir etdi. Ona elә gәldi ki, qızın belә mәrһamәt göstәrmesindә Sevdanın mütleq tәsiri olmuşdur. Ancaq yenә tәkebbürünü pozmadı. Nә durdu, nә da danışdı.

Adicә töһmәt—Rәһilәnin tekidi ilә Valeһin cәzası bununla da bitdi.

Zaldakılar dağılışanda Sevda terpenmedi. Oturduğu yerde büt kimi donub qalmışdı. Gözlerini qırpmadan fikrә getmişdi. Düşünürdü ki, göresen Valeһә öz mәһebbәtini etibar eden qızın taleyi necә olar?..
FINAL
6-ci hisse

SEVDA

Mәn һeç belә tufan görmәmişdim. Әtrafı qaranlıq bürümüşdü. Çılpaq ağaclar, elektrik mәftillәri vıy-vıy vıyıldayırdı. Yağış göydәn sel kimi tökülürdü. Külәk tez-tez sәmtini dәyişirdi. Hәyәtdәki gölmәçәlәr elә bil qaynayırd Baxanda adamın canına üşütmә dolurdu. Yaxşı ki, uzunboğaz çәkmәlәrimi geymişdim. Ancaq plaşasız idim, jaketdә gәlmişdim.

İclasdan sonra bir destә tәlebә universitetin qapısın, toplaşmışdıq. İslanmaq qorxusundan eşiyә çıxmırdıq. Bextimizdәn maşınlar da biz tәrәfә dönmürdü. Hamısı uzaqdan ötüb keçirdi. Avqtobus, trolleyybus dayanacağı o qedәr da yaxşı deyildi. Özümüzü ora yetirince su dabanımızdan axacaqdı.

Asif dә, Qarabala da, Valeh da burada idiler. Reһile- od parçası һaçan, necә getmişdi balmirdim..
Gözlәmәk mәnasızdı. Men irәli çıxıb

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 46 >>