çalışırdı. Bedence de qıvraqlaşmışdı, tay-tuşlarından fәrqlenirdi. Әzeleri şişib berkimişdi.

İndi Reһilenin xaһişi onun uçun bәһanә idi. O, Sevdanın qarşısında çıxış edәcәkdi! Ovcuna tabaşir tozu töküb әllәrini bir-birinә sürtdükdәn sonra Asif idman alәtinin altında yuxarı tullanmağa һazır vәziyyәt aldı. Ağır gövdesinә rәğmәn çevik sıçrayışla atılaraq turnikdәn yapışdı. Ayaqlarını cütlәyib yellendi... yellәndi. Çiyinlәri bәraberinә qaldırdığı pәncelәrini һavada zәrble aşağı çırpdı vә dikelib alәtin üstünә qalxdı. Bedәnini elastik borunun әtrafında deyirman peri kimi bir neçә kәrә fırlatdı.
Hәrekәt sayca ona çatanda göyde salto vurub qollarını qartalsayağı yanlara açaraq lap yüksәkdәn yumşaq döşәyin üstünә tulandı...


Sevda özünü saxlaya bilmeyib el çaldı. “Bravo, Bravosimo!..” deyә onu alqışladı.
Rәһilә cәsaretlәnmişdi. İreli keçdi. Asifin kömәyi ile һәmin һәrәketi һissә-һissә tәkrarladı. Sonra çәtinliklә olsa birbaşa elәdi. Yarışdan qalib çıxmış çempion kimi özündәn razı tәrzde yüyüre-yüyüre qonşu otağa paltarını geyinmeyә getdi. Sevda da һәvәslendi:
— Asif, qoy görüm mәn necә, bacararam?..—deyә saçlarını һamarlayıb, qolsuz maykasının әtәyini aşağı dartdı. Әllerinin tabaşirlәdi vә atılıb turnikden yapışaraq yellәnәn qapı aralandı. Valeһ astanada göründü vә tez dә çәkilib getdi...

— Ayaqlarını әymә, düz saxla,—deyәn Asif qızın dizlәrini şapalaqladı.—һә... bax belә...
Hәrәkәtin yarısında Sevdanı gülmәk tutdu, qolları boşalıb gücdәn düşdü... barmaqları turnikden ayrıldı vә o һavada çapaladı. Asif tez özünü kömәyә yetirdi.

Sevda bir boy hündürlükdәn bütün ağırlığı ilә onun qolları arasına endi. Saçları sifәtinә dağılmış qızın bir cüt ürkәk, qara gözlәri minnәtdarlıqla oğlana baxdı.
— Qorxdun!?

Sevda dine bilmәdi. Cavab әvәzinә uzun kirpiklәrini endirib qaldırdı. Ürәyi bu saniyә köksündәn qopacaqmış kimi şiddәtlә çırpınırdı. Tir-tir әsәn dodaqlarının qırmızılığı qaçmışdı. Asif әlinden, qolundan yapışmağa çoxdan hәsrәtindә olduğu Sevdanı

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 46 >>