hesretini ovutmurdu. Eylencelerden ona qalan özüne nifreti idi.

Sevdiyi qadınların ona ciddi yanaşmamasından üzülürdü. Özüne inamı getdikce azalırdı. Tez-tez, heç kime lazım olmadığını düşünürdü. Artıq gereksiz olduğunu özü üçün qetileşdirmişdi: Men heç kime lazım deyilem.

Son vaxtlar içkiye qurşanmışdı. Fikirleşirdi ki, tez-tez içmek onu iztirablardan qurtarar. Lakin bu da kömek etmirdi.

Tek qalmağı çöx sevirdi. Böyük şeherin kiçik kiraye otağı genc yazarın sevimli mekanı idi. Yaza bilmeyende geceler sehere qeder şekil şekmeyi sevirdi. Sevdiyi qadınları müxtelif formalarda tesvir etmekden yorulmurdu.

Teselli üçün, içki ve ikinci növ adlandırdığı ona vurulan qadınlarla romantik söhbetlere vaxt ayırırdı. İstemese de qadınların devetini qebul edib, onlarala eylenirdi. Her defe bele eylenceden qayıdanda ise özüne nifreti daha da artırdı. Qadınların söhbeti yataqda davam etdirmek isteyininden ise müxtelif behanelerle yayınırdı. Çünki, sevdiyi qadınlardan başqa hamıdan iyrenirdi.

Tanışlıq zamanı ona verilen ilk sualdan esebleşirdi. Qadınlar ondan sevgi “hesabatı” teleb edirdi. O ise heqiqeti gizletmirdi. Evvelce ona şübhe ile yanaşıb, Don Juan kimi qebul edirdiler. Sonradan ise semimiyyetin qarşısında üzürxahlıq ve göz yaşları genc yazarın onsuz da kövrek üreyini teslim edirdi. Amma insafen semimiyyetini burada da qoruyub saxlayırdı. Evlenmek sözünü qadınlarına qadağan etse de yene de israr edenler olurdu.

Yaradıcılığı bioqrafiyasını xatırladırdı. Müasirleri onu anlaşılmayan edebiyyat yaratmaqda günahlandırırıdı. Hemkarları ise istedadlı adlandırırıdı. Heyatı da özüne münasibeti kimi ziddiyetli idi. Vas-vası, deyme düşer olduğunu özü de bilirdi.

Sonunçu qadın da ondan üz dönderende her şeye nifret etdi. Berk sarsılmışdı. İntihar haqqında düşünürdü. Buna qeder ise üç defe intihardan son anda çekinmişdi. Onun vurulmağı da yaradıcılığı qeder qeribe idi. Sonuncu da da bele oldu. Baxışlar genc yazarın evezinden vurulduğu qadına her şeyi aydın

<< 1 [2] 3 4 >>