Çox qeribe uşağıydı. Günde belke de yüz defe anasıyla-atasının qucağına tullanıb soruşardı ki, meni sevirsiniz yoxsa yox ? Atası zarafatla “Yox”-dese iri gözleri yaşarar, dodaqları esmeye başlayardı. Atası arabir ona deyerdi ki, avara-avara gezme, gel, gedek bir az fit çalaq...


Ata-bala uzun-uzun fit çalardılar.

Onlar fit çalmağa başlayan kimi dünya reqs etmeyini saxlayar, gezergi qaraçılar mahnılarını başqa diyarlar üçün boxçalarında gizleder, meşe bülbüllerin sesine “pauza”nı basardı.

Atası Salzburq yepiskopluğunun maaşlı musiqiçisi, anası şeherin en gözel qadınıydı.

Balaca Motsart ağılasığmaz derecede piano çalırdı. O hele oxuyub-yazmağı öyrenmemiş en xırda ses tonunu bele bir-birinden ayırmağı öyrenmişdi.

Qonşular bu uşağın qulaqlarının sehirli olduğuna inanırdılar. Onlar üreklerinde inanırdılar ki, bu sehirli qulaqlar sabah baş vereceklerin sesini eşide biler.İnanırdılar ki, bu qulaqlar İsrafilin Surunun uzaq gelecekden eşidilen musiqisini nota köçüre biler...

Motsart beş yaşında bir piano konçertosu bestelemişdi. O qeder qüvvetli eser idi ki, heç bir pianist ifa ede bilmirdi.

Atası Motsartı Münhene apardı. Motsart Avstriya kraliçası Maria Terezanın qarşısında konsert verdi. Dinleyiciler ona qulaq asmaq üçün nefeslerini tutmuşdular.

Sonra atasını onu Frankfurta aparıb dahi şair Höte ile tanış eledi.

Kiçik Motsart bir az böyüdükden sonra musiqi tehsili almaq üçün İtaliyaya getdi. Burda musiqi qabiliyyetini inkişaf etdirib, yeni eserler besteledi. Meşhur bestekarların veteninde Motsart sehirli melodiyalarıyla hamının üreyine yol tapdı.

Opera bestelemek onun üçün oyuncaq oynamaq kimi asan idi.

Yaddaşı...

Yaddaşı dehşetli derecede qüvvetliydi. Müqeddes Piter katedralında ifa olunması enene halını alan Miserere adlı qutsal eseri nota köçürmek qadağan olunmuşdu. Motsartın qulağı ele qüvvetliydi ki, bu eseri bir defe eşitmekle nota köçürmüşdü. Buna göre ona Şevalye rütbesi verildi.

Bolonyada Filarmoniya derneyi iyirmi

[1] 2 3 4 >>