dostu musiqini çox sevirdi, amma xesis idi.

Motsartın cenazesi kasıb bir kendlinin cenazesi kimi götürüldü. O gün hava dehşetli derecede soyuq idi. Onsuz da az olan insanlar yolda yavaş-yavaş aradan çıxırdılar. Tabut torpağa verilende mezarçılardan başqa heç kim qalmamışdı.

Bestekarın arvadın Konstansa xeste olduğu üçün cenazeye gele bilmemişdi.

Bir-iki gün sonra genc qadın mezarlığa getdi. Ağır addımlarla mezarların arasında gezib, heyat yoldaşının mezarını axtardı. Heç ne tapa bilmedi.Mezarlıq qarovulçusunun daxmasına getdi. Titrek bir sesle “ Yoldaşımı harda defn edibler bilmirsiniz ? Adı Motsart idi”-deye soruşdu.

Mezarçı mızıldadı : “ Kim ? Motsart ? eşitmemişem, tanımıram...”

Tanımırdı.Çünki eşitmemişdi...

<< 1 2 3 [4]