Boşanma


Boşanma - evli terefler arasında aile ile bağlı ve qanunla nezerde tutulan mesuliyyetlere son qoyulmasıdır. Bu proses ailenin dağılması kimi de tanınır. Ekser ölkelerde boşanma üçün Mehkeme ve ya diger resmi orqanın qerarı teleb olunur.

Tarixi


Qadın hüquqlarına hörmet göstermekle tanınan eski Misirlilerde olduğu bele boşanma haqqı kişinin selahiyyetinde idi. Makedoniyalıların Misiri istilasından sonra hüquq sahesinde meydana gelen deyişiklikler neticesinde, qadınlara boşanma haqqı verilmişdir. Ve belelikle Yunan hüququna yaxınlaşdırılmışdır.
Çin hüququna göre boşanma qarşılıqlı anlaşma ve razılıqla ola bilerdi. Ailede zina problemi yaşanmış olarsa, boşanma mecburidir. Hetta bu hal baş vererdise kişi qadını satıb pulunu özüne bele götüre bilerdi.

Qedim Brehman hüququnda ferqli nikah şekilleri vardır. Er arvad arvad her biri müeyyen sebebden boşanma teleb ede bilerdiler. onlar beraber hüquqlu idiler. Pis, hiyleger, sert ürekli bir qadını hemin an boşamaq mümkün idi.

Roma birliyinde ise aile birliyinin pozulması iki cür ola bilerdi.

1. Qadın ve ya kişinin elinden olmayan sebebden nikahın pozulması. Meselen: ölüm, esirli, vetendaşlıq hüququnu itirmek ve s.
2. Qadın ve ya kişinin her hansı birinin telebi ile nikahın pozulması. Bu, müasir hüquqda olduğu kimi mehkeme ile bağlı deyildi.

• Kişi hakimiyyeti ile bağlı olan (manuslu) evlilik qızın satın alınıb kişi ile bir il yaşadıqdan sonra evli sayılması. Erin boşanmaq istediyi vaxt ise qadının bir aile qızı kimi diger kişiye satılması idi. Göründüyü kimi, boşanma ancaq kişinin isteyi ile olurdu.
• Kişi hakimiyyeti ile bağlı olmayan (manussuz) evlilik. Bu evlilikde her iki terefin arzusu ile boşanmaq mümkün idi.
Romada getdikce manussuz evlenmeye üstünlük verilirdi. Boşanma halı getdikce yayılmağa başladı. Sebebsiz boşanmalara mane olacaq hökmler yox idi. Sonralar evlilere mecburiyyetler qoyulsa da bunun heç bir tesiri olmamışdı.

Xristianlıq dini ise boşanmanı qeti qadağan etmişdi.

[1] 2 3 4 >>