ehir evlilik esnasında qadına verilen maddi vesaitdir. Mehir vermek qadına deyil, kişiye vacibdir. Allah Quranda qadınlara verilen mehirle bağlı bele buyurur: "Qadınlarınızın mehirlerini könül xoşluğuyla verin! Eger onlar qelben, öz razılıqları ile bundan size bir şey bağışlasalar, onu halal olaraq, nuşcanlıqla yeyin!" ("Nisa" suresi, 4). Qadına verilen mehirde ne qadının qohumlarının, ne de qadının erinin heç bir mülkiyyet haqqı yoxdur.
Ancaq qadın bu meselede -ayede de ifade edildiyi kimi- heç kimle meslehetleşmeden istediyi şexse istediyi miqdarda öz razılığı ile kömeklik göstere biler. Mehir qadının şexsi haqqı olduğu üçün ondan istifade ederek cehiz hazırlamaq mecburiyyeti yoxdur. Hetta qadın ona mexsus olan bu mülkiyyetden istifade ederek malını sermaye kimi istifade ederek artıra biler.
Qurani-Kerimde qadınlara mehirlerin lazımi qaydada verilmesi emr edilir: "...Haram olan qadınlardan başqaları ile namusla (iffetle), zinakarlığa yol vermeden, mallarınızı serf ederek evlenmek üçün size halal edildi. Yaxınlıq etdiyiniz qadınların mehirlerini lazımi qaydada verin! Mehir müeyyen edildikden sonra aranızda razılaşdığınız şeyden ötrü size heç bir günah yazılmaz. Heqiqeten, Allah bilendir, hikmet sahibidir!" ("Nisa" suresi, 24).
Hezreti Peyğember de evlenmek isteyen sehabelerine qadına mehir vermeyi teleb etmişdi. Allah Resulunun emisi oğlu Eli (r) de Peyğemberin qızı Hezreti Fatime ile evlenende ona mehir vermişdir. Resulullah mehirsiz heç bir evliliye icaze vermemişdir. İslam alimlerinin de aile heyatı quran kişinin mütleq qadınalara mehir verilmesi ile bağlı icması (hemreyliyi) var.
Mehirin miqdarı ile bağlı mehdudiyyet yoxdur. Uca Allah bele buyurur: "Onlardan birine çoxlu mal vermiş olsanız da, ondan heç bir şey geri almayın!" ("Nisa" suresi, 20). Hezreti Ömer qadınlara verilen mehirle bağlı mehdudiyyet qoymaq isteyirdi. Bununla bağlı mescidde vez vererken qadınlardan birinin yuxarıdakı ayeni esas getirmesi xelifenin geri addım atmasına sebeb

[1] 2 >>