bilmemisdi,Amma indi,tabeliyinde 100lerle adam vardi ve tek sahib de onun ozuyken bunlarin icerisinde heccur kece bilmeyeceyi
iki şexs Inci ve hele dogulmamis körpesi idi...Zaman neinki yeni yetme usaq olanda bele dunyanin puluna sahibken aciligi da,cetinliyi de,atasi sayesinde gorub yasamisdi.O pullarin hesabina Zaman Fuad oglu olmaqdansa o cetinliyin hesabina Zaman Ezizoglu olmusdu.Basina gelenler ona sahiblik duygusunu ele boyuk anlamda oyretmisdiler ki,o Incini nece
sahiblenmisdise korpesini de ocur sahiblenmek niyetinde idi.Bu
xususda esla deyismeyecek fikri ise ovladina qarsi hec bir vechle atasi kimi olmamaq idi
Ele buna gore de Inci halhazirda qollarindayken hem aradaki reginliyi aradan qaldirmaq meqsediyle,hem de sezmis oldugu deyiskenliyi dile getirmek meqsediyle qaşlari catilmis halda Inciye baxdi:De gorum niye bele zeiflemisen sen him?(Astaca carpayida eyleserken Incinin de bileyinden tutub ozune dogru cekerek dizinin uzerinde
Oturdur)Esitdiyime gore yemek de yemirsen nece gundur.Inci bu sozleri duydugu an Zamanin qucagina
qisilib biraz erinin bayaq
qisqirmasina qarsiliq nazlanaraq biraz da hemise oldugu kimi yanagi qizaracaq derecede uzune coken
utancla:Neyleyim senin usagin hezmsizlik yaratdigindan yemeye bir addim yaxinlasan kimi ureyim
bulanir dedi.Bu cavab Zamanin
uzunde gulus oyadarken o Incinin yanagina sessiz opus qondurub
ardindan yene dodaqlariyla
qarsilasdirdi onun dodaqlarini ve ele bir opdu ki,bu opusde
ehtiras,tutqu,merhemet,özlem,üzr ve en esasi da korpe ucun tesekkur her saniyede hiss etdirirdi ozunu ve Inci de bunu anlamis olacaq ki, eyni istekle qarsiliq vermeye
calisdi.Tersliyi bu qeder besit idi yeni.Besit deyende ki,Inci ne qeder cehd etse de sonuc etibari ile
onsuzda hemise Zamanin isteyine esasen hereket edir ve ya etmek mecburiyyetinde qalirdi.Hem aralarindaki anlasilmazsizliqlar da danishsalar her seyi hell ede bilecekleri cinsten idi.Ancaq
danismisdilar,sadece beynlerinde nelerise quruaraq

<< 1 ... 187 188 [189] 190 191 ... 243 >>