acaraq otaqdan cixdi.
Dunenden etibaren Incinin Zamana cekdirdiklerini Zaman bir nece deqiqenin icerisinde Inciye yasatmis ve ardinca hec ne olmamis kimi qapini acaraq otaqdan cixmisdi.Yumdu gozlerini Inci.Olanlardan anlam cixartmaga calisirdi.Beyninde dolasan suallar oz cavablarini tapdiqca Incinin yanaqlari reng alib reng verirdi.Bir
muddet dinmeden,terpenmeden
susdu.Ardinca ise eliyle basini sixib:Axmaq Inci...Gor ona nece qarsiliq verirdim?!!deye ozunu qinamaga basladi.Cox utanmisdi.Zamanin silah kimi ozune qarsi isletdiyi"Idareni itirdiyini gormekden zovq aliram"ifadesi onu utancindan yerin dibine dogru cokturmeye yetirdi.
Inci bayaq yasadiqlarindan sonra bedeni dasimaqda zorlanaraq asta addimlarla guzunun onune kecdi.Diqqetle tamasa etdi simasina.Titrek elleri Zamanin bir az evvel istahla opduyu dodaqlarindj gezinerken yene gozlerini yumdu:Ilahi o opusler,o eller,dodaqlar,butun vucudunun arzuyla qivrinmasina sebeb olan o isti nefes...Bunlar hamisi sadece heyif almaqdan otru idi?A meni sevir cox sevir deye ozune teskinlik vermeye calisdi.Elbetde bu teskinlik universitetden qayidandan sonra dunen gece yarisina qeder onun harda oldugunu bilmediyi ucun qisqancliqdan onu deliye ceviren bir adama qarsi idi.Ne derece de emin idi ozune teskinlik vererken?Bax bunu hec ozu de bilmirdi.Bildiyi tek sey vardi o da Zamana olan saf,temiz sevgisi idi...
Belece gunler oz axariyla kecir,insanlar deyismese de hissler ve onlarin sayesinde hadiseler de yavas yavas oz yerlerini deyisib inkisaf edirdi.Bu qarmaqarisiqligin icerisinde ise hec deyismeyib oldugu kimi qalan tekce Asyanin hissleri idi.O hissler ki,qorxuyla sarmas dolas olub bedeninin her gusesini sarmisdi.Niye bele idi axi?Sebebini bilmediyi qorxularin urperdici heqiqetleri anasinda gizliyken onu hec kim anlaya bilmezdi,anlaya bilmezdi cunki,ozu de anlamirdi ozunu.Tek gunahi vardi-o qadinin qizi olmaq,ve sevmek...Sanki o qadinin qizina sevmek qadaganmis kimi.....Hava tutqun idi,qaralan buludlar havani

<< 1 ... 82 83 [84] 85 86 ... 243 >>