qelpe-qelpe qoparırdı. Dağ gözlerini aşağıya çevirdi. Heyret! Bir daşyonan öz külüngü ile onu çapırdı. Vaxtile onun özü de bu cür bir daşyonan idi. Özünü zeif sayıb beyenmedi, şekilden şekle düşdü. Gözü etrafda qaldı, başqasını özünden güclü bildi. Sen deme, en güclü olduğu vaxtlar ele o zamanlar imiş – daşyonan olub, külüngü ile sert qayaları yardığı vaxtlar.

<< 1 2 [3]