İslam dininde en çox tekid edilen ve savabı bol olan müsteheb emellerden biri ve belke de birincisi gece namazı qılmaqdır. Gece namazı qılmaq müselmana vacib (ferz) vezife olmasa da, her bir mömine yaraşan ve uca meqam veren emeldir.

İmam Cefer Sadiq (e) buyururdu ki, möminin şerefi gece namazı qılmağında, izzeti ise başqalarına möhtac olmamağındadır. İmam Riza (e) buyururdu ki, ulduzların nuru yer ehlini işıqlandırdığı kimi, gece namazı qılınan evlerin nuru da sema ehline (meleklere) işıq saçar.

Gece namazı qılmaq haqqında tövsiyelerle müqeddes kitabımız Qurani-kerimin bir neçe ayesinde rastlaşırıq. Allah-teala öz Peyğemberine xitaben buyurur: “Gecenin bir vaxtında ve ulduzlar batandan sonra (dan yeri sökülende, yaxud sübh çağı) da Allahı teqdis edib şenine terifler de!” (Tur, 48). “Gecenin bir qisminde Ona secde et (axşam, gece namazlarını qıl) ve gece uzunu da Onu teqdis edib şenine terifler de!” (İnsan, 26). “Gecenin bir vaxtı durub ancaq sene xas olan elave namazı qıl” (İsra, 79). Tefsir alimlerinin fikrince, bu ayelerde gecenin bir vaxtı, gecenin bir qismi qılınan ve Peyğembere xas olan namaz mehz gece namazıdır. Melum olduğu kimi, Hezret Mühemmed Peyğember (s) bezi meselelerde sıravi müselmanlardan ferqlenirdi. Bunlardan biri de gece namazı qılmaq meselesidir. Sıravi müselmanlara gece namazı qılmaq vacib edilmese de, Peyğembere vacib idi ve o hezret her gece yuxudan ayılıb ibadetle meşğul olurdu. O qeder namaz qılırdı ki, ayaq üste durmaqdan ayaqları ağrıyırdı. Xanımı ümmül-möminin Aişe o hezrete irad edib deyirdi ki, onsuz da Senin günahın yoxdur, mesumsan; günahın varsa da, Allah hamısını bağışlayıb. Ele ise, niye özüne bu qeder eziyyet verib elave namazlar qılır, “el-efv” deye Allahdan bağışlanmaq dileyirsen? Peyğember öz xanımının sualına sualla cavab vermişdi: “Deyirsen ki, Rebbime şükr eden bende olmayım?”

Gece namazı qılmaqla elde edilen savabların bir qismi bu dünyaya, bir qismi de o biri dünyaya aiddir. Bu gözel ibadeti davamlı olaraq

[1] 2 3 4 >>