ustume tokuldu. Az qala bogulacaqdim. Yalvarib, onu sesledim, daha aglama, dedim. Meni eşitmedi. Sonra men de agladim. Buzuşub, soyuqdan tir-tir esmeye başladim. Seheri gun onlar yene hekime getdi bedenime deyen soyuq bir şeyden diksinib oyandım. Agridan sesim geldiyi qeder bagirdim, ayaqlarim kesilende atami, qollarim kesilende anami sesledim. Amma onlarin mene yazigi gelmedi. Tekce anamin qarnindan cixardilanda onun derinden ah cekdiyini eşitdim. Yavaş-yavaş huşum ozumden gedirdi. Bir de meni dograyan cellad cerrahin son sozlerini eşitdim : Uzulmeyin xanim INŞALLAH gelen defe ogul payi verer ALLAH... Korpeler onu dinleyib kederlendiler. Bu zaman saclari qivrim, yanaqlari toppuş, bapbalaca, şipşirin korpe qizlardan biri ayaga durub dedi: - Bacilar, qardaşlar, men artiq getmeliyem, salamat qalın. Bunu eşiden abort edilmiş korpeler agliyaraq dediler: Getme, seni de oldurecekler. Insanlar cox pisdi. SON! Ezizlerim unutmayaq ki korpeler Allahin bize bexşiş etdiyi en gozel nemetdir...

<< 1 [2]