Bir şexs divarın arasından götürdüyü
bir çürük sümüyü döyecleyib un kimi
ederek, Allahın resulunun (s) yanına
geldi ve dedi: "Bu ovulmuş (toz)
halında olan bir sümüyü kim
dirildecek?". Allah-taala öz resuluna gösteriş verdi: "De ki, onları ilk defe
yaradan dirilder. ("Yasin"-79) Eger her hansı bir mehsulu istehsal
eden bir şexs dese ki, "men yığdığım
desgahı söküb bir de yığa bile bilerem"
bu söz kimseni teeccüblendirmez.
Çünki, yaratmaq, ixtira etmek söküb
tezeden yığmaqdan da mühümdür. Meadı inkar edenlerin vesvesesi
(behaneleri) iki cehetden idi. Evvel bu idi ki,"Göresen çürümüş
sümükler de dirile bilermi?" İkincisi – ferz edek ki, çürümüş
sümüklerin dirilmesi mümkündür, ele
ise, bes bu iş kimin eli ile heyata
keçirilecek? Qur`an buyurur: "Onlar soruşarlar:
"İkinci defe kim bizi heyata qaytara
biler?" Onlara de; "Dirilder o Allah ki, ilk
defe sizi yaratmışdır" ("İsra"-54). Eger kerpic bişiren bir kişi dese ki: Men
bu kerpici sındırıb, evezinde hemin
palçıqdan yene bir kerpic düzelderem.
Burada teeccüblü ne var ki?! O kesler ki, çürümüş beden üzvlerinin
dirilmesini qeyri-mümkün hesab
edirler, bes niye öz yaranışları haqqında
şekk-şübhe etmirler? Meger ilk defe
xelq olunmaq, ikinci defe, tekrar xelq
olunmaqdan çetindir?! Nece ki, Qur`an buyurur: "O Allah ki, xelq etmeyin
binasını qoyub ve sonra onu bir daha
xelq etmek Allahın elinde çetin bir iş
deyil, eksine, asandır ("Rum"-25)