imtina etmesi idi. Ayaqlarından asılan qadın erinden icazesiz bayıra çıxıb geden qadın idi. Öz bedenin etini yeyen qadının günahı, başqaları üçün bezenmek idi. Elleri ayaqlarına bağlananın günahı ise özünü ve geyimini temiz tutmayaraq, cenabet qüsulu etmemek, necislerden bedenini uzaq tutmamaq, namzının yüngüle almaq idi. Kor ve dilsizin günahı bu idi ki, zinadan hamile qalıb, yoldaşının uşağı kimi teqdim etmişdi. Vücudunun etini qayçılayan qadın, açıq-saçıq geyinib bedenini başqalarına beyendirmeye çalışan qadın idi. Üzünü ve bedenini yandırdıqları halda bağırsaqlarının yeyen qadın, nikahsız qadın ve kişileri bir-birine çatdırıb günah işlemeklerine vesile olan qadın idi. Başı donuz başı, bedeni ise eşşek bedeni olan qadının günahı söz aparıb getirmek ve yalançılıq idi. Bütün bunları danışdıqdan sonra Peyğemberimiz (s.a.v) bele buyurdu: Çox yazıqlar olsun o qadına ki, erini narazı salır. Ne xoşbext o qadına ki, eri ondan razıdır.

<< 1 [2]