Belece gediş-gelişleri vardı. Zerife ile Mahir demek olar ki, birlikde
böyümüşdüler. Eyni mektebde tehsil alırdılar. Arada Sudabe nese lazım olanda
Zerifeni gönderedi. Bir neçe defe de ele olmuşdu ki, Sudabe Zerife üçün nese
tikdirirdi deye her ikisi Gülnazın qonağı olurdu. Mahir de Zerifeni bacı kimi
sayar hörmetini saxlayardı. Her şeyden önemlisi sevib könül verdiyi Semranın
refiqesi olduğu üçün xetirini çox isteyirdi. Semra ile evlenmeye yaşları
çatmadığından mecburen işlemeli idi. Hem toy üçün pul yığmalı, hem de özüne
daimi iş yeri tapmalı idi. Universitete qebul ola bilmemesi de bir yandan ağır
gelmişdi. Çünki Gülnaz da Mirvari de uşaqların sevgisinden xeberdar idiler. Ve
bu sevgini ali tehsil qazana bilmemeklerinde teqsirkar bilirdiler. Lakin olacağa
çare yox idi. Artıq olan olmuşdu ve tez bir zamanda Mahire iş tapmaq lazım idi.
Buna göre Gülnaz Sudabeden xahiş etdi ki, Zefer kişi ile danışsın. Eyer
Rusiyada Mahire uyğun görülesi iş varsa onu da aparsın. Mahir üçün Rusiyaya
getmek olduqca çetin geldi. Lakin Semra ile evlene bilmesi üçün yeterince pul
ve imkan oradan elde etmek olardı. Rayonda illerle işlese de evin temirini ve
alınacaq qızıllara pul çatmazdı. Odur ki, anasının qerarını destekledi. Belelikle
Zefer kişi de Mahiri özü ile apardı.
Mahirin işgüzarlığı Zeferin çox xoşuna gelirdi. Her defe bir iş tapşırar onun
mesuliyyetini ve düzgünlüyünü yoxlayardı. Heç bir saniyye de onu bura
getirdiyine peşman olmamışdı. Bir müddet keçenden sonra ise Mahir vetene
gedib anasını görmek istediyini dedi. Zefer kişi ona bir qeder pul verib yola
saldı. Hemin gün işde çox yorulduğundan ele qatardaca yatmaq isteyirdi.
“Teyyareye o qeder pulu vermekdense qatarla 3 gün yol gederem daha yaxşı”
demişdi. Bu fikirle de qatarla yola çıxdı. Yol boyunca eyni otaqda 3 cavan
oğlanla qalmalı oldu. Onlarla deyib güldü, eylendi. Birlikde yemek yediler,
derdleşdiler, içdiler. Mahir mehriban insanların aurasında idi sanki. Lakin butun
bunlar yalan

<< 1 [2] 3 4 >>