imiş.
Vağzala çatmazdan 3 saat evvel dördü de yeyib içirdiler. Hem tanışlıqlarının,
hem de bir daha görüşmek ümidi ile bade qaldırırdılar. Mahir artıq yeterince
içmişdi. Digerleri de hemçinin. Lakin qatardan enmesine çox az qalmışdı.
Oğlanlardan biri cibinden bir neçe heb çıxartdı. Heresine birini uzatdı. Mahir ne
olduğunu anlamasa da heblere toxunmadı. Amma xeberi olmadı ki, artıq bir heb
onun içkisinde idi. İçkini başına çekib vidalaşaraq qatardan endi. Qatar
stansiyası evlerinden çox da uzaq deyildi. Bir az getmişdi ki, beyni
dumanlanmağa başladı. İçkinin tesirinden olduğunu zenn edib, bir neçe addım
daha atdı. Mehelle dostlarından ikisi Mahiri görüb qollarından tutdular. Yarı
zarafatca “Heç geleceyini de demirsen. Bilseydik ki, içkili geleceksen qatarın
qarşısında gözleyerdik” dediler. Mahir bunları yarı gerçek yarı yuxulu kimi
eşidirdi. Bir onu hiss edirdi ki, bedeni alışıb yanır. Darvazanın qarşısında dostlar
Mahirle vidalaşdılar. O da el qaldırıb eve keçdi. Evin qapısı açıq idi. İçeri keçib
elindeki yükünü ele qapı ağzına ataraq divana uzandı.
Gülnaz Zerifegilde bayramlıq şirniyyatı bişirirdiler. Zerife ise çenin boş
olmasından meyus olmuşdu. Saçına sarmısaqlı maska etdiyinden daha dayana
bilmirdi. Bir yandan da çende suyun olmaması onu lap esebleşdirirdi. Gülnaz
oğlu Mahirin hemin gün geleceyini bilmediyinden arxayınlıqla açarı Zerifeye
uzatdı.
-Get bizde yuyun. Onsuz da evde kimse yoxdu. Çende de ne qeder istesen su
var. Zerife sevincek qaşınan başına desmal bağlayıb Mahirgilin evine yollandı.
Qapını içeriden bağlamağı unutsa da heyetdeki hamama doğru getdi. Yuyunub
rahatlanıb desmalla da hamamdan çıxdı. Havadakı şaxta az da olsa hiss
edildiyinden qaçaraq eve girdi. Eynini orda geyinmeye başlamışdı ki, qapı
ağzındakı çantaları gördü. Teccüb etmeye macal tapmamış Mahir arxadan
çiynine toxundu. Yarı çılpaq sinesini örterek teeccble: “Mahir? Sen ne vaxt
gelmisen?” dedi. Mahir içindeki istilikden xilas ola bilmirdi. Üstelik

<< 1 2 [3] 4 >>