Hezreti Muhemmed (s.e.v.v.), Eli (e) -ni bir iş dalınca gönderdi. Esr namazının vaxtı yetişdi. Hamı namazını qıldı. Amma hele Eli (e) qayıtmamışdı. O qayıdan zaman esr namazını qılmamışdı. Eli (e) Peyğember (s.a.v.v.) -ın yanına gelenden sonra, Peyğember (s.a.v.v.) başını paltarına büküb, Eli (e) -nin dizi üzerine qoyub, Allah terefinden gelen vehyi, güneş batmasına bir az qalmışa qeder dinlemeye (eşitmeye) meşğul oldu. Vehy sona yetenden sonra Hezret (s.e.v.v.) , Eli (e) -dan sual etdi: Esr namazını qılmısan?
Eli (e) cavab verdi: Xeyr, Ya Resulellah! Sizin mübarek başınızı dizimin üzerinden götüre bilmedim.
Peyğember (s.e.v.v.) duaya ele götürüb dedi: İlahi! Eli sen ve senin Resulunun itaetine meşğul idi. Bes güneşi onun üçün qaytar!
Esma deyir: And olsun Allaha! Gördüm güneş qayıtdı ve onun nuru etrafa yayıldı. Esr namazının feziletli zamanı qayıtdı. Eli (e) namazını qıldı ve yeniden güneş qüruba endi.