Bir gün Şeyxin yanına bir kişi gelir.Ancaq çox qemgin idi.Şeyx onu görüb soruşur:
-Xeyir ola qardaşım, nese qemgin adama oxşayırsan.
-Doğrudur.
-Ne olub? Derdin var yeqin.Söyle qardaş, nedir derdin?
-Dünya problemleri.Biri qurtarıb, o biri başlayır.
Şeyx gülümseyerek:
-Çetinliyin dünya problemidirse, fikir etme- buyurdu.Ve izah etdi:
-Çünki ALLAH teale bize ele bir nemet vermişdir ki, dünyanın bütün çetinlikleri toplanıb üstümüze gelse, bu nemet qarşısında toz kimi havaya sovrular.Nece ki, eline ağcaqanad qonarken elini qaldırırsan o da uçub gedir.Bax, dünyanın bütün çetinlikleri bu nemet qarşısında ağcaqanadın misalındadır.
-Yaxşı bes o hansı nemetdir?
-“İman” nemetidir- buyurdu. “İmandan daha qiymetli bir nemet yoxdur” ve ola bilmez.
-Kişi gülümsündü.Şeyxin sözlerinden memnun olmuşdur.
Aradan günler keçdi.Bir gün bu kimse yene gelerek buyurdu:
-Şeyx, size bir sual vermek üçün geldim.
-Buyur qardaşım, maraqlandığın nedir?
-Göresen ALLAH meni sevirmi?
-Bes sen nece?ALLAH tealeni sevirsenmi?
-VALLAHi ki, sevirem.
-Sen ALLAHı sevirsense, demek ALLAH da seni sevir.
Kişi sevincek halda:
-Doğrudurmu?ALLAH teale de meni sevirmi?
-Elbette, ALLAH seni sevmese sen onu nece seve bilersen ki?
ALLAH teale özüne olan sevgini ancaq sevdiyi bendesinin qelbine daxil eder.