kişilerin qadınlar üzerindeki suverenliyini davam etdirecek çıxaracaq şekilde teşkilatlaşmışdır. Bu teşkilatlaşmada qadın cinselliyi, kişinin telebine cavab verecek şekilde teyin olunmuşdur. Ferdin öz başına deyil, özünde mövcud olan ve bir ehtiyacı qarşılayan şeylerden öteri ictimai ola bildiyi bu günki veziyyetde, qadın özünü ortaya qoyaraq deyil (özü ola bilme şansı, eyni zamanda bu sebebden de heç olmadığından) özünde olanı, bedenini ortaya qoyaraq ictimaileşe biler. Qadın, teyin olunmuş normalara göre “gözel” olduğu ölçüde ya da analığı vasitesile ictimaileşe bilmekdedir. Bunun xaricinde qalan, qadınların cinsiyyetleri müzakire mövzusu olmaqdadır. Qadın ve kişi cinsiliyinin ferqli tanımlanışı, cinsi rolların, bu sebebden ictimai konumlanışın da ferqli olması menasını verir. Cinsi davranışın teyin olunmuş olan formalarındakı en kiçik ferqlileşmenin söyüşlerin ve lağların mövzusu olması vurğunun cinsi hereketin özünden çox, xaricleme vasitesile söykedilen bir ictimai kurumlanışın reddedilişinde olduğunu gösterir. Cinsi hereketin sınırlanışının, hereketin özüyle deyil ictimai qurumlanışla teyin olunduğunun teeccüblü nümunelerini yene entiq Yunan ve Romada tapmaq ola bilecek: qurula bilecek cinsi elaqeni teyin eden şey tereflerin köle ya da yurddaş, qadın ya da kişi, yetkin ya da uşaq olmalarıdır. Burada açar sözler “aktivlik” ve “passivlik”dir. Yurddaş yetkin kişi aktiv olmalıdır; onun passivliyi heç bir şekilde xoş görüle bilmez. Hele de aktiv lezbiyanlıq eden qadın alçaqdır, ele ya yetkin yurddaş kişinin roluna soyunmuşdur. Ancaq, yetkin, yurddaş ve aktiv kişinin de tanıması lazım olan bezi erkler vardı: arvadı, köleleri ve aşnasıyla elaqeye gire biler lakin heyvanlarla, tanrılarla ve ölülerle gire bilmezdi. Yene de bir kölenin ağasıyla elaqesi xoş qarşılanmazdı. Bir başqa ehemiyyetli gösterici de, Afina qanunlarında, bir oğlana ya da qıza tecavüz edenler üçün qoyulan cezaların eyni olması, tezminatın ictimai mövqeye göre deyişmesidir. 80-illerde Türkiyede

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 13 >>