gözel! İkimiz de xoşbext olarıq. Gedek menimle, sevgilim! Amma geriye baxma , sonra gec olar.
- He, ezizim, hazırlşmaq lazımdır.
- Yox, hazırlaşma , ele buradan gedek. Seni yeniden itirmeyimden qorxuram. Senzisliye dözmek mene çox çetin oldu. Her an arxanca gelmeyi düşünürdüm.
- Mene de çetin idi. Men de darıxırdım. Eh, artıq saçlarına da den düşüb. Zaman ne tez keçdi!
- He, zaman sona çatmasın deye, gedek. Birden zamanımız qalmaz daha. Her anın bir hökmü var. Deqiqeler, saatlar bize mane ola biler. Vaxtında yaşaya bilmediyimiz xeyallarımızı indi gerçekleşdirek. Sevgilim, gel gedek, tez ol, düşünmeden, geriye baxmadan, gedek!
- He, getmek lazımdır, artıq, gecdir. Yalnız ikimiz gedirik?
- He, men ve sen.
- Axı...
- Yubanma, sene göre gelmişem, dözmedim, üreyim dözmür artıq, fikirler yorur meni. Birlikde olmağımız daha gözeldir. Dedim axı, tez ol , elini ver.
- He, gedek. Dayan, ses gelir...
Geriye baxdı. Çox sonralar qurduğu evlilikden iki qızı vardı, Aydanla , Fidan. Ses onların sesi idi. Leyla illerden beri sevdiyi kesle uzun yola çıxa bilmedi.

<< 1 [2]