etdim... daha çox dalğalı, coşğun lepeli deniz kimi tanıdığım bu mavi deniz sanki sakit-sakit gülümseyir kimi yırğalanırdı...Bizim xoşbextliyimizin şahidi kimi bu sehneni seyr eden bir bextever sanırdı özünü deniz de...deniz xoşbex idi bu gün, deniz sevgi şahidi olmuşdu...”Niye menden qaçırsan?Men ki, sene yad biri deyilem, gülüm...” Ellerini denizin mehi üzüme dağıtmış saçlarımda gezdirdi...üzümü elleri arasına alıb: “Seni çox sevirem, sen menim sevgi denizim, sen menim en şirin neğmemsen...seni ömrümün sonuna kimi seveceyime söz veririem, gülüm!”...İsti nefesi üzüme yaxınlaşdıqca heyacanım artırdı...başımı sinesine sıxdı: “Sensiz bu dünya mene haram olsun”...
...Sakit bir hava vardı bayırda. Metbexin penceresinden baharın ilıq nefesi içeri dolmuşdu. Bahar menim en sevdiyim fesildi. Ne qeder kederli olsam bele serin bir meh, ağacın tumurcuqları, güneşin ilıq nefesi bu fesilde bütün ehvalımı tezeleye bilirdi...Radioda en sevdiyim musiqi seslenirdi...
Bir bülbülem xoş nefesli,
Hemdemimdi bahar fesli.
Xoşlamıram dar qefesi,
Bağban, meni yaralama,

Çemenlerden aralama...
Bu gün kederlenmeye esasım da yox idi, dünyanın bexteveri kimi oyanmışdım yuxudan. Ana olacaqdım...bu xeberi bölüşmek üçün seherden metbexde nahar üçün tedbir görürdüm.
...gözlerime
inanmadım, aman Allah bu ki, menim gözüm arxasınca qaldığı suvenir idi...bunu bura kim qoymuşdu, nece düşmüşdü menim metbexime?!
...Yağış sel kimi tökürdü, küçeler başdan ayağa suyun içinde idi. Bizse yorulmaq birmir, istirahet günümüzü eylenceli etmek üçün soyuğu bele teslim edirdik. Rengbereng şüşeleri ile diqqeti çeken bir dükanın qarşısından keçerken ikimiz de bir birimize baxdıq...Vitrinde qoyulan suvenirler çox maraqlı geldi, çetiri bağlayıb içeri keçdik. Bir qeder gezdik, dolandıq, diqqet çeken her şeyle maraqlandıq...”gel gedek gecdir artıq”- ses meni melek tesvir olunmuş küreden ayırdı. Ayaqlarım getse de gözüm arxada qalmışdı...”Senin ondan xoşunmu geldi,gülüm? Gözle bir deqiqe, alım qayıdıram”.

<< 1 2 3 [4] 5 >>