bölüşürdü.
Artıq emin idim ki, heyatda çox şeylerde tay- tuşlarıma hesed aparsam da, artıq sevilmeyime göre en imkanlı ailelerin övladları bele mene hesed aparırlar.

Hemişe teklikde Allaha yalvarırdım ki, ele şerait yaratmasın ki, men onun hansısa isteyini yerine yetire bilmeyim. Bilirsen, men ona ilk defe hisslerimi bildirende o artıq ikinci kursda- menden bir kurs aşağı oxuyurdu. Qarabuğdayı saçları, iri alma gözleri, yumru sifeti ve şux yerişi ile hamının diqqetini çekse de kifayet qeder qaradinmez qız idi. Buna göre de o vaxta qeder kim ona yaxınlaşmışdısa, aile qurmaq meqsedile yanaşırdı.

Eyni fakültede oxuyurduq, bütün bunlar göz qarşısında baş verirdi.
Ona bu niyyetle yaxınlaşanlar arasında ele imkanlı aileden oğlanlar vardı ki, menim aylıq xercim onların bir saatlıq xercine ancaq beraber olardı. Amma onların heresi bir- iki ay elleşse de ondan heç vaxt müsbet cavab ala bilmirdi. Yaxınlaşana qeder onu izledikce bütün bunlar mende fereh hiss oyatması ile yanaşı böyük ümidsizlik de yaradırdı. “O cür oğlanları beyenmeyen menim üzüme heç baxmaz”-, deye çox vaxt ümidsizleşirdim.

Amma çox qeribesi, belke de sonralar meni daha da çox ona bağlayan en böyük sebeblerden biri bu oldu ki, o, bu seçimler qarşısında meni axıra kimi dinledi. Bir sözle meni seçdi...

Sonralar marağımı saxlaya bilmeyib sözarası üstüörtülü de olsa, bunu ondan soruşanda esmer benizi bir az da allanırdı, üzünü yana çevirib: “Sen her gün qarşımı kesende ele danışırdın ki, özümden asılı olmayaraq arzularıma doğru ümidlerim artırdı...”.- dedi.

Belece gün- günden sen demişken, esl Leyli ve Mecnuna çevrilirdik...
Bir gün axşam otağımda uzanıb kitab oxuyurdum. Birden kiraye qaldığım evin sahibesi başını öz qapısından uzadıb enenevi cır sesile yene meni diksindirdi: “ A bala yene o qızdır, seni telefona çağırır...”.

Nedense bu arvad ona hemişe “o qız deyende” berk esebileşirdim, amma qoca arvad idi deye baş qoşmurdum.
Celd telefona cumdum. Desteyi götürdüm, bir- iki saniye

<< 1 [2] 3 4 ... 11 >>