hekimlerin ağzını güdür ki, belke ümid olar. Sen
iradesizsen! Bilirsen, men de senin kimi bir xeyanet yaşamışam. Amma bax,
görürsen, heyatımı davam edirem. Çünki heyat davam edir. Çünki yaşamağa
deyer... Kimlerese göre onu niye yarım qoyum ki? Sen yene de düşün. Düşün
gör axırı ne olacaq bu susmağının.
Semra uzun monoloqdan sonra onun yanından uzaqlaşdı. Amma hiss etdi ki,
dediklerini anlayırdı, hetta bezi anlarda ona ele geldi ki, gözleri pencereye deyil,
sanki ona doğru baxırdı. Elbette ki, onun sağalması üçün zaman lazım idi. Nece
ki, Semraya lazım olmuşdu. Birden anladı ki, hemişe 45 saylı xeste deyerek
müraciet etse sağalmağına ümid olmaz. Odur ki adını onun şexsi qovluğu
arasından oxudu. "Nece? Adı: Saleh??? " Semra gözlerine inana bilmirdi. Derk
etmeye çalışırdı. "Yeni Zerifenin sevdiyi Salehdir?" Belke de bir tesadüfdür,
amma yene de deqiqleşdirmek isteyirdi. Bir daha hekimine gedib şexsen Salehin
ağzından Zerife adı eşidib eşitmediyini soruşdu. Beli, Saleh ele Zerifenin sevdiyi
Saleh imiş. "Tesadüfe bir bax. ... " Semra heç cüre inana bilmirdi. Evde anasına
her şeyi danışdı. Anası ona meslehet verib dedi ki, "elinden gelen varsa, et
qızım. Eger sen olanlarla barışmısansa, demek o da barışacaq." Zeng vurub
Xediceye dedi. O da buna benzer söz dedi. "Xatırlayırsan, demişdim ki,
düşünme ki yer üzünde bu acını çeken tek sensen, axı Saleh de eyni acını
yaşayırdı. İnanıram ki sen ona öz vaxtı ile yaşadığın hissleri danışsan, o da tek
olmadığını anlayar. "
Her zamankı kimi Xedice sirrli meslehetini verdi. Semra qerar verdi ki, ne
olur olsun Salehe kömek edecek. Ona heyatı yeniden sevdirecek... Bir neçe hefte
Semra Salehin dermanını verdikden sonra dayanıb saatlarla danışırdı. Salehden
cavab gelmirdi, amma Semra hiss edirdi ki, her gün daha çox fikrini Semranın
deyeceklerine yöneldir. Artıq bir ay keçmişdi. Semra Salehi heyete temiz hava
almağa aparmışdı. Saleh eslinde invalid olmasa da, eliller üçün arabada oturardı.
Gezintilerin

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>