Unutmaq çetindir...qelbinize yer eden duyğuları söküb ata bilmek,hem de her şeyile.Size qarşı edilmiş her hansısa hereketi içinizde hezmede bilmek.Bu lap acı...Unutmaq-eslinde unutmağa çalışmaq demekdir.Bu çetin bir duyğunu daxilinizde tekbaşına yaşayırsınız.Kaş ki unutsaydım ya unuda bilseydim deye fikir edirsiniz.

Aniden “belke unudulmuşam,heç xatırlanmıram da” deye düşünmek,sanki daxilinizde olmayan bir burulğan yaradır.Amma qelbiniz ele derinden yaralanmışdır ki,heç bunun ferqine de varmırsınız.Sanki qelbinize bir bıçaq saplanmış kimi...Her hereket etdiyinizde o da hereket ederek daha derinlere doğru irelileyir.

Sizi terk edib geden insanları xatırladığınızda onunla qarşılaşdığınız güne,onun üçün etdiklerinize,serf etdiyiniz zamana,layiq olmayanı deyerlendirdiyinize heyfiniz gelir.Eslinde en yaxşı çıxış yolunun onu unutmaq olduğunu bile-bile,mehz bunu unutmağınızdır.Unutmaq sözün esl menasında öz seçiminiz ve daxilinizden gelen sesdir.




Bütün olanlar sizi ele incidir ki...İnsanlara güveniniz de itir.Bezen yaşamaq da menasız gelir size.O zamana qeder ki,daxili aleminizdeki küskünlükle barışıb,unutmağa qerar veresiniz.Her nece olursa olsun unutmaq ya unudulmaq-her iki hissin yaşantısı çox acı verir insana.Çetin de olsa vurulan zerbeler,qelbinizdeki yara zamanla üzeri qaysaqlanır.

Bu heyatda her şey unudulur.Ve sen zamanla her şeyi unudursan.

Seçim ele çetindir ki...ele qelbağrıdıcı bir sualdır ki...neyi seçeceyini ve ne cavab vereceyini özün de bilmirsen.

Unutmaqmı ya unudulmaqmı? Sizce hansı daha acıdır?Hansı hiss qelbe daha çox sıxıntı yaşadır?Hansını qebul etmekde daha cetinlik çekirsiniz? Heç düşündünüzmü? Bu iki hissden hansını heyatda seçmek mecburiyyetinde qaldınız?