deyil. Lakin, ele kelmelerden istifade etmelidirler ki, erebce oxunan siğenin menasını anlatmalıdır.
2-Siğe oxuyan şexsin inşa qesdi olmalıdır. Yeni bu kelmeleri demekde meqsedi o iki neferin arasında er-arvadlıq yaratmaq olmalıdır, qadın özünü kişinin arvadı etmeli ve kişi de bu menanı qebul etmelidir. Vekilin de meqsedi bele olmalıdı.
3-Nikah siğesini oxuyan şexs aqil olmalı ve başqasının terefinden vekil olmasından asılı olmayaraq, ehtiyata esasen, heddi-büluğa çatmalıdır.
4-Veliyy ve yaxud vekil nikah siğesini oxuduqda er-arvadı müeyyen etmelidir. Bu baxımdan, eger bir şexsin bir neçe qızı olsa, kişiye “zevvectuke ihda benati” (yeni, qızlarımdan birini senin arvadın etdim) deye bilmez.
5-Qadın ve kişi öz ixtiyarları ile izdivaca razı olmalıdırlar. Lakin, onlardan biri zahirde könülsüzlükle icaze verse, amma ürekde razı olduğunu bilsek, nikah düzgündür.
6-Nikah siğesi düzgün oxunmalıdır. Eger onun menasını evez edecek bir halda sehv oxusalar, nikah batildir. Amma mena evez olmasa, eybi yoxdur.
Ereb dilinin qrammatikasını bilmeyen, lakin nikah kelmelerini düzgün teleffüz eden ve onun menasını da bilen şexsin nikahı düzgündür.
Eger bir qadının nikahını bir kişi üçün onların icazesi olmadan oxusalar, sonradan onlar razı olub icaze verseler, nikah düzgündür.
Eger bir qadın ve kişini ve yaxud onlardan birini izdivaca mecbur etseler, lakin nikah oxunduqdan sonra razı olub icaze verse, ehtiyat vacibe esasen, nikah siğesini yeniden oxumalıdırlar.
Ata ve yaxud atanın atası zeruri halda heddi-büluğa çatmayan ve yaxud deli uşağı evlendire bilerler. Uşaq heddi-büluğa çatandan, deli ağıllı olandan sonra, ehtiyat vacibe esasen onu pozmamalıdırlar.
Heddi-büluğa çatan ve reşide - öz meslehetini teyin ede bilen qız bakire olsa, ehtiyata esasen, atası ve yaxud babasının (atanın atasının) icazesi ile evlenmelidir. Lakin qız üçün münasib er tapılsa ve ata buna qarşı çıxsa, onun icazesi şert deyil. Hemçinin, ataya ve yaxud atanın atasına el çatmasa ve qızın da izdivac

<< 1 [2] 3 4 ... 11 >>