Bezen gozlerinde,sevinc parlayar...
Bezende uzunde kederin izi...
Gulusu dunyaya sefeqler yayar,
Goz yasi parcalar ureyimizi... Bu nece quvvedir,cixarmaz sesin,
Adi baxisindan,min urek yanar.
Gunduz tesadufen gorduyun kesin,
Xeyali geceler evde dolanar... Qoymazki yuxuya gedesen bir az.
Ruhun ucar onu,gorduyun yere,
Gece bitenecen geri qayitmaz,
Seherde yadina duser min kere... Deyirik kisiyik,qururumuz var.
Ust-uste dusur bu fikirlerimiz,
Bes onda bu qurur,ne ise yarar?
Niye bu quvveye bas eyirik biz? Bu quvve qadindir,anlayir her kes.
Qadinlar anadi,bacidi,yardi...
Adida,ozude bize muqeddes,
Onlarsiz bu heyat,nece olardi? Opurem elinden,senin men bu gun.
Ey meni dunyaya getiren qadin,
İlk senin adini soylediyimcun,
Dilimnen bir omur dusmeyir adin... Gerek biz kisiler,hec oyunmeyek,
Anasiz sevinmez ureklerimiz,
O bizi heyata getirib,demek,
Qadin hesabina yasayiriq biz ...