Müselmanın heyatı Allah ve Resulunun razı olduğu bir şeraitde keçecek elbet. Bunun üçün de İslam dinimiz heyatımızın, davranışımızın nece olmasını isteyirse, elece de hereket etmekde mükellefik. Dinimiz sadece ibadetle kifayetlenmeyib, bununla yanaşı exlaqımızı, davranşlarımızıda müeyyen çerçivede deyerlendirmeyiteleb edir.

Etrafımızda insanların nece sebrsiz ve temkinsiz olduğunu görürük. Adi bir rahatsızlıq kifayetdir ki, bir qardaşımız özünden çıxsın. Hetta bu sebrsizlik ona getirir ki, iki müselman müeyyen dünyevi ve dini meselede ferqli mövqede olduqda sesler yükselir, danışıq terzi sertleşir, iki qardaşı bir-birinden qelben ve nefsen kenarlaşdıracaqdavranışlar olur. İki qardaş bir-birinin xırda sehvlerini güzeşde getmeyi bacarmalıdır.

Uca Allah buyurur:

وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ

"Her kim sebr edib bağışlasa, şübhesiz ki, bu meqsede uyğun işlerdendir." eş-Şura, 43

Ele müşahidelerimizolmuşdur ki, ferqli mezhebe sahib olan şexsler dini mövzuda söhbet ederken öz fiziki gücleri nisbetinde öz danışıqlarını qururlar. Batil bir mentiqe uyğun olaraq, "Güclü kimdirse, haqlı da odur" düşüncesi düşüncelerde hakimdir. İnternet mekanında ise insanın daxili senzurası zeif olduğundan bu davranış tehqir ve söyüşle evez olunur ki, bu nefse uymanın tezahürüdür.

Uca Allah buyurur:

أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا

"Nefsinin isteyini ilahileşdiren kimseni gördünmü? Sen ona vekillikmi edeceksen?" Furqan, 43

Nefsi ilahlaşdırmaq kimi tehlükeli bir yolun üstünde olarken, yegena qurtuluş geri dönmekdir, yeni mübahiselerden çekinmek, bilmediyini danışmamaq, bildiyini de gözel bir şekilde ifade etmek, söhbet exlaqı olmayanlarla müzakire aparmamaq ve her hansı müzakire zamanı fiziki güc nümayiş etdirmekle üstün gelmek isteyenlere ise Allah Resulu-sallalahu aleyhi ve sellem-in bu kelamını çatdırmaq:

Ebu Hureyre-radiyallahu anhu-dan revayet edildiyine göre

[1] 2 >>