Fatime feryad edir ya Muhemmeda! Kimse onun feryadına cavab vermir” 8- ıbn Ebil Hedid Mötezili «şerhu nehcul- belağe» kitabında (14/192 Beyrut neşri) yazır:- “Muşriklerden bir deste o cümleden Hibbar ibn
Esved Resulullahın qızı Zeynebi incitmek qesdi ile (Zeyneb Mekkeden Medineye teref yola düşmüşdü) onu teqib edirdi. Zeynebin devesine birinci özünü yetiren Hibbar ibn Esved oldu. Hibbar yetişen kimi elindeki nizeni Zeynebin kecavesine teref atdı. Zeyneb bu vaxt hamile idi ve ona olunan hucumdan berk qorxdu. Medineye yetişende betnindeki uşaq ziyan oldu. Ona göre de Resulullah emr etdi ki, her yerde Hibbar ibn Esvedi gördüler onu qetle yetirsinler” ıbn Ebil Hedid bu xeberi neql edenden sonra deyir: Men bu xeberi Neqib Ebu Cefere oxudum. Neqib dedi:- “Resulullah Hibbar ibn Esvedin qanını Zeynebi qorxudub onun betnindeki uşağın ziyan olduğuna göre mubah edib. Ele ise eger Resulullah dünyada olsaydı heç şübhesiz Fatimeni qorxudub uşağının ziyan olmasına sebeb olanların qanını da mubah ederdi” ıbn Ebil Hedid deyir: Neqibe dedim ki, «Bir deste Fatimenin evine hücum edib onu qorxutdular ve neticede Fatime betnindeki uşağı saldı» xeberi senin adından neql etmeye icaze verirsenmi? Neqib dedi:- “Yox! Menim adımdan neql etme ve xeberin batil olmasını da menim terefimden neql etme. çünki men bu barede heç bir fikir söylemirem” Neqibin söylediklerini tehlil edende melum olur ki, Fatimenin uşağını salması hadisesi onun üçün sübuta yetmiş olub. çünki bu xeber sübut olmasaydı mensub olduğu sünnü mezhebinin eqidesine göre gerek onu inkar edeydi. Deyerdi ki, xeyir men bu xeberi batil olduğu üçün qebul etmirem ve onun yalan olduğunu menim terefimden neql et. Amma melum olur ki, xeberin sehih olduğu ona sübüt olub, lakin mezhebine olan teesübü qeti şekilde onu tesdiq etmeye imkan vermeyib. Neticede bu maceranı qeti şekilde tesdiq etmeyib hadsenin baş vermesinde şekk etdiyini bildirib

<< 1 ... 12 13 [14]