Yene de Senin görüşüne, Seninle
söhbet etmeye, Sene qovuşmağa
gelmişem..... Yene de Senin her bir terefi ehate eden,
o sonsuz nurunun işığına dayanmağa
gelmişem.... Ne qeder de gözeldir Sene teslim olmaq,
Sene bağlanmaq. Allahım !
Bu an sevincimin heddi-hüdudu
yoxdur, çünki bu meqamında
dayanmağı bir daha mene nesib
etmisen. Allahım !
Axı meni Senden başqa, Senden yaxşı
kim tanıya, anlaya biler? Allahım !
Axı meni Senden başqa kim bağışlaya,
hidayet ede biler? Allahım !
Axı mene Senden başqa kim kömek
ede biler, çetinliklerden kim çıxara
biler? Allahım!
Cüret edib qarşına çıxmışam, nicat
qapına gelmişem. Etdiyim bütün
günahlardan sonra, qapına gelib
qorxa-qorxa döyürem... Axı, Sen “gel” demisen. Meni
bağışlamağın üçün, dergahına qebul
etmeyin üçün gelmişem.... Allahım !
Axı men Senin yanından başqa hara
gede bilerem? Qelbim yene de Seni
isteyir ve bu meqama qovuşacağı üçün
sevinc ile çırpınır. Allahım!
Ne gözeldir ki, Sen varsan bu qulunun
heyatında. Bu naqis vücuduma Senin
qarşında dayanma gücünü bexş
etmisen. Sevinirem ki, menden üz
çevirmemisen, meni qapından qovmamısan.... Allahım !
Axı, Senden daha vacib hansı işim ola
biler? Ailem, dostlarım, işlerim… Heç
kim, heç ne Senden evvel deyildir.
Heyatımın en deyerli, menalı anları,
saatları, vaxtları bu meqamında dayanmaq anıdır, bu meqamda ola
bilmek üçündür... Allahım!
İnsan canından da çox sevdiyi birinin
yanına telesmezmi, ona qovuşmaq
üçün qaçmazmı? Teleser, qaçar... Rükularında eyilib bu canı feda etmek
üçün Sene qovuşmağa can atar. Senin
hesretini çeken bu ruhum... Bax, qarşındayam. Qebul edersenmi
qulundan bu sevgisini?
Qebul edersenmi qulundan sene teslim
olan bu canı? Sevgilinin (s) Sevdiyine qovuşduğu
meqamda
dayanmışam. “Namaz gözümün
nurudur” deyen sevgili
Peyğemberimizin (s), Ehli-Beytin (e),
İmamlarımızın (e) en uca tutduqları, en çox sevdikleri meqamda dayanmağa
gelmişem... Meni sevdiklerine qovuşdurarsanmı,
Allahım? Allahım !
Her anımı Seninle

[1] 2 >>