Men Guney qiwlaqdan cixandan beri heyatimin bu kederli serguzewti haqqinda kimseye bir soz dememiwem. Indi o gunler xeyalimdan gelib kecir. Her weyi o qeder aydin gorub hiss edirem ki, ele bil bunlar hamisi dunen baw vermiwdi. Men teatr instituna girenden evvel de hemiwe aktrisa olmaq xeyali ile yawayirdim. Instituta girenden sonra ise bu arzu meni busbutun oz hokmu altina aldi. Umumi yataqxanada tek qaldigim zamanlar oz-ozume o qeder Gultekin, Katerina, Ofeliya olmuwdum ki, onlarin derdini oz derdim kimi hiss edirdim. Bezen mene ele gelirdi ki, hansi zamanda ise men ozum Gultekin ve ya Dezdamona olmuwam. buraxiliw imtahanlarindan bir neche gun sonra bizi medeniyyet nazirliyine cagirdilar. Nazir ozu bizi qebul ederek kendlerimizin incesenet iwcilerine boyuk ehtiyaci oldugunu, bir cox medeniyyet evlerinin agzi bagli qaldigini, hamimizin rayonlara getmeli olacagimizi soyledikde men: "Elvida, dram teatri" - deye qusse ile duwundum. Lakin ele bunun ardinca ureyimden bawqa bir fikir de kecdi: " Ne olar, kende gederik. Men ne zaman taleyime qezeblenmiwem ki..." Institumuzun direktoru nazire muracietle: - Belke,- dedi - Nuriyyeni burda saxlayib, dram teatrina veresiniz. Istedadli gencleri yetiwdirmek lazimdi. - Dogrudur,- deye nazir tesdiq etdi,- ancaq dram teatrinda helelik yer yoxdu. Bununla da her wey qutardi. Bir neche gunden sonra men Guney qiwlaq adli uzaq bir kende, medeniyyet evine teyinname alib, weylerimi yigiwdirmaq ucun yataqxanaya geldim. Hec bir kesim olmadigindan, yayi da, qiwi da institutun yataqxanasinda yawayirdim. Dersler qurtarandan sonra hami cixib yay istirahetine geder, butun binada bir men, bir de gozetci Elesger dayi ile arvadi Gullu xala qalardiq. Elesger dayi ile Gullu xala eslen Kurdustan daglarindan idiler. 1918-ci ilde iw ucun Bakiya gelerek o vaxtdan bizim yataqxanamiz yerlewen binanin alt mertebesinde balaca bir otaqda yawayirdilar. Men de onlar kimi uzaq dag kendlerinden

[1] 2 3 >>