ölkesinde ise İŞTARe hesr ederek ,müqeddes vezife olaraq baxdıqları fahişeliyi etdiler. Babil ölkesinde ve Sümerlerde Fahişelik eden kişiler de vardı. (DİQQET:burada haqqında danışılan olan jıqlalık eden kişiler deyil.) Bu işi etmelerindeki sebeb çox ferqli idi. Ov esnasında ve ya döyüşde ya da döyüşler neticesi cinsi orqanlarında funksiya pozuqluğuna sebeb olacaq yaralanma yaşamış ya da genital orqanlarında doğuşdan pozuqluq olan kişiler öz ailelerini qura bilmezdiler. Sonsuzluq cemiyyetde yer tapmağı olduqca çetinleşdirirdi. Belelikle hem kişiler hem de qadınlar cemiyyetde hörmetli bir yer elde ede bilmek adına özlerini tanrıçaya hesr ederler ve özleriyle seksual menada elaqe yaşamaq isteyen her kesin arvadı ve ya eri olardılar. Bezi Qebile cemiyyetlerinde ise fahişelik bir ictimai xidmet olaraq qarşımıza çıxmaqdadır. Qebilede doğurqanlığı olmayan qadının erine ümumiyyetle başqa bir qadın gönderiler ve bu yolla ailenin uşaq sahibi olması temin ediler. Bezen ise bir neçe kişi birlikde bir qadınla birlikde olaraq qadının cezalandırıldığı da görülmüşdür. Ümumi xettleriyle bele bir seyr izleyen fahişelik zamanla tanrılar ve tanrı terefindenler adına mebedlere girmiş, Bu xidmetin qarşılığını, faydalananlar çox vaxt comerdce ödemişdir. Zaman içerisinde bu şirin pullar hem din adamlarının hem de ölke idareçilerinin maraqnı çekmiş ve sektor olaraq inkişafının yolu açılmışdır. Fahişe, ilk ortaya çıxdığı Antik dövrden beri paradoksal bir rola sahib olmuşdur. Bir terefden tecrid edilerek xor görüler, diger terefden de kişilerin evli qadınlara ve genc qızlara hücum etmeden ateşlerini söndürmelerini temin etmelerine xidmet ederek aileni ve cemiyyeti qoruyan, dözülmesi lazım olan bir pislik sayılar. Amma cemiyyet ve aile üçün bu qeder lazımlı sayılmasına baxmayaraq, fahişe barmaqla gösteriler, her vaxt her yerde xariclener, bir yerlere bağlanılar. O, namuslu bir qadın kimi görünmemek mecburiyyetindedir. Qanun tündçü, fahişenin yalnız namuslu kişilere zövq vermesine icaze

<< 1 2 [3] 4 5 >>