Men vidalaşmağı bele bacarmıram.
Duyğularımı açıqlamağı da hemçinin.
Helede bu son görüş günü olan elvida
kelmesi çox acılı gelir. Eslinde heç bu
cür bir son görüşmeye gerek yoxdur.
Amma insanın qanı durmur. Ne var bu son anlarda? Senden meni xatırlamanı bele
istemirem, sadece temizliyini ve saflığını
yaşadaq bu sevginin qelbimizin
derinliyinde. Ne gözel başlanmışdı.
İkimizde genc idik, coşqunluğumuzun
son sehifesinde qanımızın qaynadığı bir anda gördük bir-birimizi, sevdik. Geceler boyu yuxusuz qaldıq bir-
birimizi düşünmekden, en gözel
heyecanları, en gözel baxışları yaşadıq.
Hemin eşqi yaşadıq, zamanı durdurub
heyatın gözel anlarını birge yaşadıq.
İncikliklerin de en gözellerini biz yaşadıq. Çünki barışmaqda ayrı bir
zövq vererdi bize. Sevdik, sevildik. Sevgi ehdi bağladıq ehde sadiq
qalmayacağımızı bile-bile. Günlerce
aylarca yalnız ikimiz varmış kimi
yaşadıq. Ne yan baxan gözlere, ne
qarşı çıxan böyüklere, ne de dost
sözüne aldandıq. Öz ateşimizde yandıq, en önemlisi ise bir-birimizi anladıq. Romantik neğmeleri yaşadıq seninle
serin axşamlarda. En gözel çiçekleri
verdin mene. Röyalarda bele yalnız
ikimiz var idik. Gerçek sevgini daddıq
bunu sende bilirsen. Ele ise heminki
duyğular qalmalı deyilmi? Biz birlikde olmasaq da... gözel başlayan çox gözel
yaşanan bu eşqi eyni temiz duyğularla
bitirmeliyik. İndi de ayrılığın en gözelini
en acısını yene biz yaşayırıq... Ne deyirsen bu da Allahın bir lütfü
deyilmi bizim üçün? Sil göz yaşlarını.
Neden göz yaşların menimkilerle
yarışır? Sen menim sadiq qocaman
sevgilim deyilsenmi? Seni daim bu cür
xatırlamaq isteyirem. Artıq sil göz yaşlarını. Hava da qaralmaq üzredir. Zaman bizim
üçün sanki seheri açmazdı. Yene
evvelki kimi olmamızı isteyir her halda.
Demek ki, ayrılmağımızı isteyirsen. Son
olaraq ise kiçik bir isteyim olacaq
senden. Arxana dönüb gözü yaşlı gözlerin ile mene baxma oldumu. Her
şey burdaca bitsin. Elvida!...