içeri girir Elnur maşından düşüb Laleye baxırdı o yol boyu heç dayanmadan ağlayırdı üreyi sızlayırdı Elnurun artıq Lalenin anası ile atasını son menzile yola salmaq üçün evden çıxarmağın vaxtı idi Lale tabutların yanında dayanıb ağlayırdı onları götürmeye gelince Lale atasının tabutundan yapışır(qışqıraraq):Yoxxxx yoxxx aparmayın o menim atamdı onu apara bilmersiz yoxxx aparmayın papa ne olar getmeee meni tek qoymaa yalvarıram aparmayın aparmayın onu...
Laleni kenara cçemek isteselerde o tabutdan möhkemce tutmuş buraxmaq istemirdi mecburende olsa ayırılar evden çıxan sesler insanı dehşete getirirdi artıq tabutu götürürler Lale anasınıda apardıqlarını görüb aparanlara mane olmaq istiyirdi onu tutmağa çalışsalarda alınmırdı evin qapısın tutaraq:qoyun yere menim anamı atamı aparmayın onları ayırmayın bizden yalvarıram size aparmayınnn...
Ama ne qeder ağlasada artıq heç bir fayda yox idi onu zorlada olsa qapının yanından çekirler ve tabutları evden çıxarırlar bir evden 2 cenaze dehşetli bir görüntü hamı ağlayır feryad qoparırdı ama elden gelen bir şey yox idi Lale tabutların arxasınca qaçmaq onları saxlamaq isteyirdi ama daha çox dizlerinde qüvvet qalmamışdı heyetden dizi üste düşerek:Aparmayın getmeyin papa,mama meni tek qoymuyun.......
Elnur Lalenin yere diz çökdüyünü görünce ireliye addım ataraq getmek istiyirdiki qohumları Lalenin qoluna girerek içeri aparırlar Lale artıq özünde deyildi..Elnur bu menzereye döze bilmeyib ister istemez gözünden yaşlar süzülürde kimse görmesin deye arxaya çekilib gözünden düşen yaşları silir...
Artıq defn başa çatmışdı eve baş sağlığına gelenlerin sayı helede azalmamışdı Elnur helede getmemiş orda idi axşam düşürdü yavaş yavaş evde ise qohumlar yavaş yavaw dağlışmağa başlamışdılar yalnızca yaxın qohmular ve qonşulardan başqa heç kim yox idi Şelale sanki evdekilerin getmeyini gözlüyürdü yerden qalxaraq Lalenin yanına gelir...Lale başına divara söykemiş bir yere baxırdı....Şelale ona yaxınlaşaraq qolundan tutur:çıx get bu evden

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>