Döyüşde ağır yaralı esger kimi sürünürem,
Cerrahın elindeki ürek kimi döyünürem. Ruh aparan
Göyerçin kimi görünürem. Tenhalığıma bürünürem.
Görmediyinizi görmeyimle öyünürem. Yıxılıram, yürüyürem.

Fikir çekende ilham perisi öpür qelemin ucunu,
Dua edirem ki, buraxılım. Tanrı mövzu tökür ovcuma.
Dostlarım kağız, qelem. Zibil! Yaşayıram helem!
Ne şairem, ne yazıçı. Beyin üçün möhkem mühasirem.

Bes kimem? İmtahanların neticesi nedir? Lazımmı?!
Evden qaçım? Aileden uzaqlaşım ki, yene evvelki kimi yazım?!
Köhne sehifeler yandırır meşeli, şölesinde tövbe edirem,
Şeytan qapımda növbe çekir, kölgemle söhbet edirem.

Yaşatmır bu sistem. Yaşadır pleylistim!
Ferqlenir keskin her aldığım nefes. Musiqi ebedi hebsim!
İnqilabım daxilimde divarları bir-bir aşırdır.
Çetinlik uğurun başıdırsa, teslim olanlar naşıdır!