1-ci bölüm.



17-ci esr. Ingiltere.

Yagishli bir gun idi. Korpenin cingiltisi sessizliyi pozurdu. Yenice dunyaya gelmish Elizabet adli bir korpenin sesi galanin her kuncunde seslenirdi.
-Yox, yox Luiza sen ole bilmezsen, sen meni terk ede bilmezsen... Luiza...
-Ona yaxshi bax sevgilim. Onu goru...- son sozlerini deyib, gozlerini ebedi yumdu.
-onu goruyum? Seni olduren bu gizi? Nifret eliyirem sene, sen menim gizim deyilsen, sevdiyim gadini oldurdun...Menim Luizami oldurdun, oldurdun...

10 il sonra.
-Elizabet qaladan uzaqlashma sene yuz defe demishem.
-Margaret xala niye menim valideynlerimm yoxdu?
-Ezizim bu sualin cavabini sene illerle verirem, axi niye yeniden sorushursan?Senin qardashin Cozef var, men varam...
-Cozef meni hec sevmir, mene qatil deyir, men neynemishem axi?
-Menim balam goz yashlari axitma, menim yaziq balam... Atan o murdarlarla mubarize apararkan dunyasini deyishdi, Cozef genc olsa da cox hirslidi, qisas almaq arzusu ile yashayir.
-Onu kim oldurub Margaret xala?
-Lankaster ailesi, illerdin qan davasi surulen Lankasterler ailesi... Aglama qizim, aglama...


1645-ci il.
Yaşıl gözlü, qara saçlı, o qeder de hündür boya malik olmayan genc bir qız idi. 17 yaşı olsa da özünü uşaq kimi aciz hiss edirdi. Doğulduğunda anasını itirmişdi. Atası, qardaşı onu qatil adlandırırdı. Amma o, günahkar deyildi. Teessüf ki,cahil insanlar bunu anlaya bilmirdiler. Yalnız Margaret, evde 20 il il xidmet eden qulluqçu ona mehriban davranırdı. Qalanın divarlarını doğulduğundan beri terk etmemişdi. Her gün pencereden güneşin yeni doğuşuna baxıb, seyahet etmek arzusu ile yaşayırdı.... Evde qulluqçudan ferqi yox idi, bütün günü metbexde yemek hazırlayar, Margarete yardım ederdi. Özünden 10 yaş böyük olan Cozef günlerle evde tapılmırdı, üz-üze geldiyinde ise onu tehqir edir, ya da heç ne demirdi.
-Qızım özünü niye yorursan? Menim meleyim...
-Bu evde meni heç kes sevmir Margaret xala.
-Men sevirem qızım, men...
-Bilirem amma

[1] 2 3 ... 41 >>