Cozef...
-O da, atan kimi qeddardır, düşmençilikden, müharibeden başqa onu heç ne maraqlandırmır...
***
2-ci bolum


-Axmaq, qarşıma çıxdığın gün hemişe uğursuz olur. Ne baxırsan? Üzüne baxanda anamı xatırlayıram, atam düz deyirdi, sen bu eve bedbextlik getirdin...
-Men, men...
-Get, gözlerim seni görmesin.
Yaşadığın heyat boyu qayğı görmemek, sevgi duymamaq çox acılıdır. Her gece anasına, onu öz yanına aparmağını yalvarırdı. Amma her seher ayıldğında arzusunun yerine yetmediyini anlayırdı. Dövletli, şanlı bir aileden idiler, amma ne bir libası ne de tehsili yox idi. Ne ozumağı, ne yazmağı bilmirdi.
-Marqaret xala men ölmek isteyirem...
-Sus! Decel. Bir de senden bu sozu eşitmeyim, yoxsa seni daha dindirmeyeceyem.
Qefleten metbexn qapısı çırpılır, içeriye yaralı bir adam daxil olur. Tab getirmeyerek yere yıxılır.
-Roland oğlum bu ne haldır? Ne olub oğlum?
-Lankasterler... Ceyms Lankaster, o gözlenilmeden hücum etdi, ordumuz tab getire bilmirdi, Cozefe deyin, onlar yaxınlaşırlar.. yaxınlaşırlar.
-O öldü Marqaret xala.. O, öldü...
-Özüne gel qızım, heyecanlanmaq vaxtı deyil, öz otağına get, ordan çıxma. Men qardaşınla danışmalıyam...
-O.. o...
-Get dedim...
Cavab vermeden metbexi terk ederek yuxarıya, öz otağına qalxdı. Heç vaxt bele dehşetli bir menzere, ölüm halını görmemişdi.
-Demek ki, anamda son nefesini bele dermişdi....
Birden qapi shiddetle doyulmeye bashlandi. Titreyerek qapıya yaxınlaşıb, qulağımı diredim. Qapının arxasından qeribe sesler eşidilirdi.
-Elizabet arxa qapını açıb qaç.. Qaç Elizabet.. canını qurtar...
-Yox Marqaret xala, seni tek qoymayacam.
-Men tek deyilem, biz qulluqçularla kende qaçırıq, qapını açma, arxa qapıdan çıx get, seni yolda tapacam... Get, gec olmadan qaç, ordu yaxınlaşır.
Arxa qapını açaraq özüm de hara getdiyimi bilmeden, dayanmadan qaçıram. Başqa qızlar kimi at çapmağı bacarsaydım indi bele olmazdı. Amma işe yaramazın biriyem...


Hemin vaxt qala etrafında...

-Ceyms

<< 1 [2] 3 4 ... 41 >>