onu demek istemirdim...
Onu buraxmırdı. Berk qucaqlamışdı. Ömründe ilk defe idi ki, bele hisler keçirirdi. Hem çox aciz, hem de çox müdafiede hiss edirdi özünü, sanki onun qucağında ona heç kim toxuna bilmeyecek, ona ağrı veren olmayacaqdı. Dayanmadan Elizabeti süzürdü, gözlerini gah gözlerine, gah da titreyen dodqlarına tuşlayırdı. Onun dodqlarına toxunmaq, öpmek isteyirdi. Elizabet ne gözleyeceyini bilmeden gözlerini berk yumdu. Bir anlıq toxunuş idi. Onu itelemedi. Dayanmasını söylemedi. Sadece durmuşdu.
Ceyms ne etdiyini anlamırdı, onu bura başqa meqsedle getirmişdi, indi ise fikri yalnız onun dodaqlarında idi, dodqlarına ilk toxunuşu idi... Onun idi, onun qanuni heyat yoldaşı, qoxusunu, bedeninin istisini hiss edirdi. Gözleri bağlı idi, onların ifadesini göre bilmirdi, amma qollarından çıxmağa cehd etmirdi, sadece donmuşdu...
-Gözlerini aç.
***
10-cu bolum.

Gozlerini yavashca acaraq qirpdi. Ilk opush... Goresen bu gunahdi? O, menim erimdi, amma... Ah Elizabet sen aglini itirmisen, utanmazin biriyem. Hele de onun qollarindayam, durmadan gozlerine baxirdi, Elizabet utandigindan ne edeceyini bilmirdi. Amma sert yapiwaraq onu terpenmeye bele goymurdu.
-Qoyun gedim, xahish edirem...
-Niye?
-Yalvariram...
-Dunen menimle mubarize aparirdin indi ise qollarimdan ayrilmaga cehd bele etmedin, indi ise getmek ucun yalvarirsan? Menimle oynama balaca, sonda oda toxunaraq yanan sen olacaqsan.
Bunu deyib onu aguwundan buraxdi. Itleri arxasinca cagirib otagi terk etdi.

Yashca ondan cox kicik idi, 17 yash. Ceyms uzun suren muharibeli illerde cox insanlar, yalanlar, qadinlar gormushdu. Gozel qadinlarla vaxt kecirmekden imtina etmezdi, amma her biri sadece sonlu bir eylence idi. 33 yashinda evleneceyini hec guman bele etmirdi, ozde kiminle? Uzun, qara sacli, yashil gozlu ve utandiginda yanaqlari qizaran balaca ilanla... Titreyishini hiss edirdi, ona toxundugunda kecirdiyi qorxunu... Ona toxunan ilk kishi oldugunu bilirdi, bu onun gozlerinde

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 41 >>